Πᾶμε στό ἄγνωστο μέ βάρκα τήν ἐλπίδα...

Σχόλιο ἐπίκαιρο ἀπό τόν ᾿Εριβρεμέτη τοῦ klision:

Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΜΕΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ἐπειδὴ ἡ πολιτικὴ ὑπόσχεται, γι᾽ αὐτὸ τὶς περισσότερες φορές, ὁ λόγος της εἶναι ψευδο-μεσσιανικοῦ χαρακτῆρος. Οἱ ἐπαγγελίες τῶν πολιτικῶν ἀπευθύνονται στὸν ἐσωτερικὸ κόσμο τῶν ἀνθρώπων ἀξιοποιώντας τὴν στρέβλωση τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως καὶ ἐκμεταλλευόμενες τὶς ἐλπίδες τῶν ἀνθρώπων γιὰ τὸ νέο, τὸ καινούργιο, τὸ σταθερό.

Ἀκόμη καὶ ἡ διατύπωση τῶν ἰδεῶν καὶ ὑποσχέσεών τους ἐνδύεται τὴν προβειά τῶν ὑπαρξιακῶν καὶ θεολογικῶν ὅρων, θέλοντας νὰ μπλοφάρει γιὰ τὸ μεγαλεῖο τοῦ περιεχομένου, καθὼς ἀκουμπάει στοὺς μύχιους πόθους τῶν ἀνθρώπων.

Ἔτσι ἀκούσαμε στὴν χθεσινὴ «νεκρώσιμη ἀκολουθία» τοῦ ὑπουργικοῦ συμβουλίου τὸν κ. Πρωθυπουργὸ νὰ λέει: «Στὸ τέλος τῆς θητείας μου, ἡ Ἑλλάδα δὲν θὰ εἶναι χρεωκοπημένη. Θὰ εἶναι ἀναγεννημένη"».

Εἶναι μιὰ πρόταση ποὺ προαναγγέλλει μὲ ὠμὸ καὶ ἀναίσχυντο ἀλλὰ συγχρόνως πραγματικὸ τρόπο τὰ μελλούμενα δεινά τῆς δόλιας αὐτῆς χώρας, κάποτε Ἑλλάδας. Ἂς θυμηθοῦμε τί ἐδήλωνε πανηγυρικὰ ὁ ἴδιος κύριος τὴ βραδιὰ τῶν Ἐκλογῶν τοῦ παρελθόντος Ὀκτωβρίου: «Πᾶμε. Πᾶμε». Δὲν μᾶς διευκρίνιζε ὅμως τὸν προορισμό. Τὸ συναίσθημα ἦταν «στὸ κόκκινο» καὶ συνεπῶς «περίττευαν» οἱ σχολαστικὲς διευκρινίσεις γιὰ τὸ ποῦ πᾶμε. Μᾶς ἀρκοῦσε ποὺ θὰ πηγαίναμε, δὲν μᾶς ἔνοιαζε ποῦ. Καὶ ἐν τέλει πήγαμε ἐκεῖ ποὺ πήγαμε κι ἀκόμη παραπέρα.

Λίγο νωρίτερα, εἶχε διαβεβαιώσει στὶς περιβόητες τηλεοπτικὲς ἀντιμαχίες (ὄχι βεβαίως τηλε -μαχίες , ὄπως γράφουν καὶ λένε τὰ ἀνδράποδα τῆς Ἐνημέρωσης, ποὺ νομίζουν πὼς τὸ α´ συνθετικὸ «τηλε» ἀνήκει μόνο στήν τηλε-όραση, χωρὶς νὰ μποροῦν νὰ μᾶς ἐξηγήσουν γιατί οἱ «τηλεμαχίες» δὲν εἶναι «τηλε-φωνικές», ἢ «τηλε -παθητικές», ἀλλὰ μοναχὰ «τηλε-οπτικές»), στὶς τηλεοπτικὲς ἀντιμαχίες λοιπόν, τῶν Πολιτικῶν Ἀρχηγῶν, εἶχε διαβεβαιώσει πὼς «λεφτὰ ὑπάρχουν», ἐννοώντας βεβαίως, μὲ τὸν περιεκτικό του λόγο, ὅτι ὑπάρχουν… στὸ ΔΝΤ !

Ἔτσι καὶ χθές μᾶς γέμισε ἄγρια σιγουριά. Μὲ τὸ τέλος τοῦ Προγράμματος Σταθερότητος καὶ τὴν ἐπιτυχῆ ὁλοκλήρωση τῆς θητείας του, ἡ Ἑλλάδα θὰ εἶναι «ἀναγεννημένη», Ἀσφαλῶς θὰ ἔχει προηγηθεῖ ἕνας «ἀναβαπτισμὸς» μὲ ἀρχιερέα τὸν ἴδιο στὰ νάματα τοῦ ΔΝΤ. Νονοὶ οἱ Ἱέρακες καὶ Γύπες τῆς Νέας Ἐποχῆς, ἀφοῦ θὰ ἔχει ὁλοκληρωθεῖ ἡ νέκρωση τῆς παλαιᾶς Ἑλλάδας τῆς ὀπισθοδρομήσεως καὶ τῆς καχεξίας . Τὴν ὥρα τοῦ Τοκετοῦ «ἀναγεννημένη» θὰ ἀναδυθεῖ ὡς ἄλλη Ἀφροδίτη μέσα ἀπὸ τοὺς ἀφροὺς τοῦ ὑπερσύγχρονου γερμανικοῦ Πλυντηρίου τῆς Ὁλοκληρωτικῆς Μεταλλάξεως. Τὸ ἠλεκτρονικὸ Πρόγραμμα τοῦ Πλυντηρίου μαζὶ μὲ τὸ ἀποτελεσματικὸ ἀπορρυπαντικὸ γιὰ τοὺς πιὸ «δύσκολους λεκέδες» -τὸ ὁποῖο σημειωτέον συνιστοῦν ὁλοθύμως «29 κατασκευαστὲς πλυντηρίων»- θὰ ἔχει ἐκτὸς ἀπὸ «πρῶτο χέρι» καὶ «δεύτερο», «καλὸ ξέπλυμα» καὶ ἐξαιρετικὸ «στίψιμο» καί, τέλος, ἄψογο «στέγνωμα». Ἡ ἐπιλεγμένη κολυμπήθρα τέλεια. Τὸ ἴδιο καὶ ἡ ἀναγέννηση. Θὰ εἶναι τόσο καλή, τόσο ὑπαρξιακὰ βαθειά καἰ ἀπόλυτη -κατὰ τὸ ὀρθόδοξο πάντα βάπτισμα καὶ λεξιλόγιο- ὥστε θὰ ξαφνιαστοῦν καὶ οἱ πιὸ διστακτικοί. Ἡ Ἑλλάδα θὰ εἶναι «ἀναγεννημένη».

Νά᾽ μαστε σίγουροι. Νὰ πιστεύουμε μὲ εὐλάβεια τοὺς μεσσιανικοὺς ἄρχοντές μας, ποὺ ξέρουν καλὰ τὴν ἀλήθεια καὶ ξέρουν ἐπίσης καλὰ νὰ χειρίζονται τὶς ἐσώτερες ἐλπίδες τῶν ἀνθρώπων. Ἐκεῖνοι ξέρουν τὸ μέλλον, ἔχουν προφητικὸ χάρισμα. Αὐτοὺς ξέρετε, αὐτοὺς ἐμπιστεύεστε. Μὴν ἀμφιβάλλετε. Ἔτσι θὰ γίνει. Πρόκειται γιὰ μιὰ δήλωση ποὺ δὲν πρέπει νὰ περάσει στὰ ψιλὰ γράμματα. «Ἡ Ἑλλάδα θὰ εἶναι ἀναγεννημένη». Ἐντελῶς !