"᾿Εγώ εἰμί τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος" (᾿Αποκ. κβ΄, 13)

Κείμενα γιά τήν ἑλληνική γλῶσσα στή διαχρονική της μορφή, ἄρθρα ὀρθοδόξου προβληματισμοῦ καί διδαχῆς, ἄρθρα γιά τήν ῾Ελλάδα μας πού μᾶς πληγώνει...


Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ


ΤΡΕΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ


Κυκλοφόρησε εὐρέως στὸν διαδικτυακὸ χῶρο. Ἐδῶ ἀναδημοσιεύεται, χωρὶς νὰ εἶναι γνωστὴ ἡ ἀρχικὴ «πηγή» του.
Εὑρισκόμενος στὰ πρόθυρα τοῦ θανάτου, ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος συνεκάλεσε τοὺς στρατηγούς του καὶ τοὺς κοινοποίησε τὶς τρεῖς τελευταῖες ἐπιθυμίες του:
1. Νὰ μεταφερθεῖ τὸ φέρετρό του στοὺς ὤμους ἀπὸ τοὺς καλύτερους γιατροὺς τῆς ἐποχῆς.
2. Τοὺς θησαυροὺς ποὺ εἶχε ἀποκτήσει (ἀσήμι, χρυσάφι, πολύτιμους λίθους) νὰ τοὺς σκορπίσουν σὲ ὅλη τὴ διαδρομὴ μέχρι τὸν τάφο του.
3. Τὰ χέρια του νὰ μείνουν νὰ λικνίζονται στὸν ἀέρα, ἔξω ἀπό τὸ φέρετρο, εἰς κοινὴν θέαν.Ἕνας ἀπὸ τοὺς στρατηγούς, ἔκπληκτος ἀπὸ τὶς ἀσυνήθιστες ἐπιθυμίες, ρώτησε τὸν Ἀλέξανδρο ποιοί ἦταν οἱ λόγοι.
Ὁ Ἀλέξανδρος τοῦ ἐξήγησε:
1. Θέλω οἱ πιὸ διαπρεπεῖς γιατροὶ νὰ σηκώσουν τὸ φέρετρό μου, γιὰ νὰ μποροῦν νὰ δείξουν μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο ὅτι οὔτε ἐκεῖνοι δὲν ἔχουν, μπροστὰ στὸν θάνατο, τὴν δύναμη νὰ θεραπεύουν!
2. Θέλω τὸ ἔδαφος νὰ καλυφθεῖ ἀπὸ τοὺς θησαυρούς μου, γιὰ νὰ μποροῦν ὅλοι νὰ βλέπουν ὅτι τὰ ἀγαθά, ποὺ ἀποκτᾶμε ἐδῶ, ἐδῶ παραμένουν!
3. Θέλω τὰ χέρια μου νὰ αἰωροῦνται στὸν ἀέρα, γιὰ νὰ μποροῦν οἱ ἄνθρωποι νὰ βλέπουν ὅτι ἐρχόμαστε μὲ τα χέρια ἄδεια καὶ μὲ τὰ χέρια ἄδεια φεύγουμε, ὅταν τελειώσει γιὰ ἐμᾶς ὁ πιὸ πολύτιμος θησαυρός, ποὺ εἶναι ὁ χρόνος!
«” Ο ΧΡΟΝΟΣ” εἶναι ὁ πιὸ πολύτιμος θησαυρός, γιατί είναι περιορισμένος. Μποροῦμε νὰ δημιουργήσουμε χρῆμα, ἀλλὰ ὄχι περισσότερο χρόνο. Ὅταν ἀφιερώνουμε χρόνο σὲ ἕνα πρόσωπο, τοῦ παραχωροῦμε ἕνα μέρος ἀπὸ τὴ ζωή μας, ποὺ ποτὲ δὲν θὰ μπορέσουμε νὰ ἀναπληρώσουμε. Ὁ χρόνος εἶναι ἡ ζωή μας. ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΩΡΟ, ποὺ μπορεῖς νὰ δώσεις σὲ κάποιον, εἶναι ὁ χρόνος σου !!!»
  • Σχόλιο «Χ. Β.»: Ὑπ᾽ αὐτὴν τὴν ἔννοια ἐπαναξιολογεῖται αὐθεντικότερα ἡ ἀφιέρωση – προσφορὰ πολλοῦ χρόνου στὸν Θεὸ μέσῳ τῆς ἐκκλησιαστικῆς Λατρείας. Ἂν καὶ ἐνίοτε διατυπώνεται τὸ αἴτημα τῆς ἐλαττώσεως τοῦ χρόνου τῶν ἐκκλησιαστικῶν Ἀκολουθιῶν, ἐν τούτοις ἡ παράμετρος τῆς ὑπαρξιακῆς αὐτοπροσφορᾶς στὸν Θεὸ διὰ τῆς προσφορᾶς χρόνου παραμένει ὁλοζώντανη καὶ ἀπαράγραπτη.
  • Πηγή:http://christianvivliografia.wordpress.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου