Ἕνωση Ἐπιστημόνων Γυναικῶν
Παρνασσοῦ 2, Ἀθῆναι
Παρνασσοῦ 2, Ἀθῆναι
Πληροφορηθήκαμε τὴν «μήνυσι» κατὰ τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Πειραιῶς διὰ δηλώσεις του κατὰ τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Δὲν αἰσθανθήκαμε μόνο ἀποτροπιασμὸ γιὰ τὴν πνευματικὴ ἧττα τῶν «Νεο-ἑλλήνων» ἀπὸ αὐτό τοῦτο τὸ γεγονός, αὐτῆς τῆς μηνύσεως ἐκ μέρους μιᾶς Μ.Κ.Ο.
Μᾶς προξένησε βαθειὰ ἀνησυχία, τὸ ὅτι ἐνῶ (ἔστω καὶ μὲ τόση καθυστέρηση) θὰ ἔπρεπε νὰ μᾶς ἀπασχολήσουν ὡς Κοινωνία τὰ αἴτια τῆς καταπτώσεως, τῆς ἠθικῆς ἐξαθλιώσεως καὶ τῆς γενικῆς παρακμῆς ἀξιῶν καὶ ἀρχῶν, οἱ… διάφοροι ἐκπρόσωποι… φορέων, ἀπαγορεύουν σὲ ἄλλους νὰ ἐκφέρουν τὴν γνώμη τους!!!
Μήπως στὴ χώρα, ποὺ γέννησε τὴν Δημοκρατία, ἔχωμε ὁλοκληρωτισμὸ καὶ δὲν τὸ γνωρίζαμε;
Καὶ σὰν νὰ μὴ μᾶς ἔφθανε ποὺ ἐμεῖς οἱ γονεῖς, δὲν κατορθώσαμε ὡς σύνολο νὰ ἔχουμε σαφῆ θέση καὶ ὀρθὴ ἀντιμετώπιση σχετικῶς μὲ τὴν σεξουαλικὴ ἀγωγὴ τῶν νέων μας ἕως σήμερα, μᾶς προέκυψε ἡ διαπραγμάτευση γιὰ τὴν παρὰ φύσιν χρήση τοῦ γενετησίου ἐνστίκτου: «Ὁ τῶν κιναίδων βίος, δεινὸς καὶ αἰσχρὸς καὶ ἄθλιός ἐστιν» (Πλάτωνος, Γοργίας, 49 4Ε)
Ἀπ’ τὴ στιγμὴ ποὺ στὸ εὐρὺ ἑλληνικὸ κοινὸ δὲν ἔγινε ἀντιληπτό, παρὰ τὰ τόσα ἀνθρώπινα δράματα, πόσο σπουδαῖο καὶ καθοριστικὸ στὴ ζωὴ ὅλων μας εἶναι τὸ πρόβλημα τῆς ὀρθῆς σεξουαλικῆς ἀγωγῆς·
Ὅτι ἀπ’ αὐτὸ ἐξαρτῶνται σχεδὸν τὰ πάντα·
Ὅτι (καθὼς ὁ Hans Müller-Eckkard δηλώνει ἀπερίφραστα) «Σὲ κανένα ἄλλο πεδίο δὲν ἐμφανίζεται τόσο πολὺ ἡ σύγχυση τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου ὅσο στὸ παδίο τῆς γενετήσιας ἀγωγῆς», κάθε ἄλλη ἀναφορὰ ἐπὶ τοῦ προκειμένου εἶναι περιττή. Καὶ ἐὰν ἡ Διεθνὴς Ὀργάνωση Ὑγείας, Καθηγητὲς τῆς Κοινωνιολογίας σὲ μεγάλα Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου, προβληματισμένοι ἀπ’ τὸ μέγεθος τῆς διαφθορᾶς τονίζουν πὼς αὐτὸ συμβαίνει, ἐπειδὴ ἡ σεξουαλικὴ διαπαιδαγώγηση πῆρε κακὸ δρόμο, τότε τί νὰ σχολιάσουμε ἐμεῖς οἱ ἔντρομες μητέρες καὶ Παιδαγωγοί, μπροστά στὶς ἀθλιότητες ἑνὸς κόσμου ποὺ ἔχασε τὸν προσανατολισμὸ τῆς ζωῆς καὶ τράπηκε στὸ παρὰ φύσιν;
Νοιώθουμε συγκλονισμένοι, ἐπειδὴ ὅλα αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν, συνιστοῦν μία ἀπόδειξη ὅτι ὡς Ἕλληνες «εἴμαστε ἀποδέκτες μιᾶς ἐκστρατείας ἡ ὁποία χρησιμοποιεῖ τὴν ὁμοφυλοφιλία ὡς ψυχοσωματοπνευματικὴ βόμβα, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ βαθμιαίως τὴν Κοινωνία μας στὴν αὐτοδιάλυση, λόγῳ τῶν γενετησίων διαστροφῶν ἐκείνων ποὺ «παραβιάζουν βασικὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα».
Μήπως μόνον ὁρισμένοι στὴν Ἑλλάδα δύνανται νὰ ἔχουν δικαιώματα, ἐνῶ Ἄλλοι μηνύονται ἀπὸ αὐτούς, ἐπειδὴ «οἱ ἀπόψεις τους» εἶναι θωρακισμένες καὶ ἡ ἀμφισβήτησή τους συνιστᾶ ἀδίκημα διωκόμενο κατ’ ἔγκλησιν;
«Ὑπάρχουν κατηγορίες ἀνθρωπίνων ὑπάρξεων ποὺ ἡ ζωὴ τους παρεκκλίνει ἀπὸ τὴ συνηθισμένη σεξουαλικὴ ζωὴ κατὰ τὸν πιὸ χτυπητὸ τρόπο. Μιὰ ὁμάδα ἀπ’ αὐτοὺς τοὺς “διεστραμμένους” ἔχει ἐξοστρακίσει τὴ διαφορὰ τῶν φύλων ἀπ’ τὴ ζωή τους… Οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ λέγονται ὁμοφυλόφιλοι. Οἱ διεστραμμένοι αὐτοὶ ὑποκαταστήσανε ἄλλα ὄργανα ἢ μέρη τοῦ σώματος… ξεπερνώντας τὶς ἀτομικὲς δυσκολίες καὶ τὴ σχετικὴ ἀποστροφή… Ποία πρέπει νὰ εἶναι ἡ στάση μας σ’ αὐτές τὶς ἀσυνήθεις μορφὲς τῆς σεξουαλικῆς ἱκανοποίησης; Ἡ ἀγανάκτηση καὶ ἡ ἔκφραση τῆς προσωπικῆς μας ἀποστροφῆς» (Φρόυντ, Εἰσαγωγὴ στὴν Ψυχανάλυση, Ἐκδ. Γκοβόστη, σελ. 260-262.)
Πηγή:http://christianvivliografia.wordpress.com
Μᾶς προξένησε βαθειὰ ἀνησυχία, τὸ ὅτι ἐνῶ (ἔστω καὶ μὲ τόση καθυστέρηση) θὰ ἔπρεπε νὰ μᾶς ἀπασχολήσουν ὡς Κοινωνία τὰ αἴτια τῆς καταπτώσεως, τῆς ἠθικῆς ἐξαθλιώσεως καὶ τῆς γενικῆς παρακμῆς ἀξιῶν καὶ ἀρχῶν, οἱ… διάφοροι ἐκπρόσωποι… φορέων, ἀπαγορεύουν σὲ ἄλλους νὰ ἐκφέρουν τὴν γνώμη τους!!!
Μήπως στὴ χώρα, ποὺ γέννησε τὴν Δημοκρατία, ἔχωμε ὁλοκληρωτισμὸ καὶ δὲν τὸ γνωρίζαμε;
Καὶ σὰν νὰ μὴ μᾶς ἔφθανε ποὺ ἐμεῖς οἱ γονεῖς, δὲν κατορθώσαμε ὡς σύνολο νὰ ἔχουμε σαφῆ θέση καὶ ὀρθὴ ἀντιμετώπιση σχετικῶς μὲ τὴν σεξουαλικὴ ἀγωγὴ τῶν νέων μας ἕως σήμερα, μᾶς προέκυψε ἡ διαπραγμάτευση γιὰ τὴν παρὰ φύσιν χρήση τοῦ γενετησίου ἐνστίκτου: «Ὁ τῶν κιναίδων βίος, δεινὸς καὶ αἰσχρὸς καὶ ἄθλιός ἐστιν» (Πλάτωνος, Γοργίας, 49 4Ε)
Ἀπ’ τὴ στιγμὴ ποὺ στὸ εὐρὺ ἑλληνικὸ κοινὸ δὲν ἔγινε ἀντιληπτό, παρὰ τὰ τόσα ἀνθρώπινα δράματα, πόσο σπουδαῖο καὶ καθοριστικὸ στὴ ζωὴ ὅλων μας εἶναι τὸ πρόβλημα τῆς ὀρθῆς σεξουαλικῆς ἀγωγῆς·
Ὅτι ἀπ’ αὐτὸ ἐξαρτῶνται σχεδὸν τὰ πάντα·
Ὅτι (καθὼς ὁ Hans Müller-Eckkard δηλώνει ἀπερίφραστα) «Σὲ κανένα ἄλλο πεδίο δὲν ἐμφανίζεται τόσο πολὺ ἡ σύγχυση τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου ὅσο στὸ παδίο τῆς γενετήσιας ἀγωγῆς», κάθε ἄλλη ἀναφορὰ ἐπὶ τοῦ προκειμένου εἶναι περιττή. Καὶ ἐὰν ἡ Διεθνὴς Ὀργάνωση Ὑγείας, Καθηγητὲς τῆς Κοινωνιολογίας σὲ μεγάλα Πανεπιστήμια τοῦ κόσμου, προβληματισμένοι ἀπ’ τὸ μέγεθος τῆς διαφθορᾶς τονίζουν πὼς αὐτὸ συμβαίνει, ἐπειδὴ ἡ σεξουαλικὴ διαπαιδαγώγηση πῆρε κακὸ δρόμο, τότε τί νὰ σχολιάσουμε ἐμεῖς οἱ ἔντρομες μητέρες καὶ Παιδαγωγοί, μπροστά στὶς ἀθλιότητες ἑνὸς κόσμου ποὺ ἔχασε τὸν προσανατολισμὸ τῆς ζωῆς καὶ τράπηκε στὸ παρὰ φύσιν;
Νοιώθουμε συγκλονισμένοι, ἐπειδὴ ὅλα αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν, συνιστοῦν μία ἀπόδειξη ὅτι ὡς Ἕλληνες «εἴμαστε ἀποδέκτες μιᾶς ἐκστρατείας ἡ ὁποία χρησιμοποιεῖ τὴν ὁμοφυλοφιλία ὡς ψυχοσωματοπνευματικὴ βόμβα, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ βαθμιαίως τὴν Κοινωνία μας στὴν αὐτοδιάλυση, λόγῳ τῶν γενετησίων διαστροφῶν ἐκείνων ποὺ «παραβιάζουν βασικὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα».
Μήπως μόνον ὁρισμένοι στὴν Ἑλλάδα δύνανται νὰ ἔχουν δικαιώματα, ἐνῶ Ἄλλοι μηνύονται ἀπὸ αὐτούς, ἐπειδὴ «οἱ ἀπόψεις τους» εἶναι θωρακισμένες καὶ ἡ ἀμφισβήτησή τους συνιστᾶ ἀδίκημα διωκόμενο κατ’ ἔγκλησιν;
«Ὑπάρχουν κατηγορίες ἀνθρωπίνων ὑπάρξεων ποὺ ἡ ζωὴ τους παρεκκλίνει ἀπὸ τὴ συνηθισμένη σεξουαλικὴ ζωὴ κατὰ τὸν πιὸ χτυπητὸ τρόπο. Μιὰ ὁμάδα ἀπ’ αὐτοὺς τοὺς “διεστραμμένους” ἔχει ἐξοστρακίσει τὴ διαφορὰ τῶν φύλων ἀπ’ τὴ ζωή τους… Οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ λέγονται ὁμοφυλόφιλοι. Οἱ διεστραμμένοι αὐτοὶ ὑποκαταστήσανε ἄλλα ὄργανα ἢ μέρη τοῦ σώματος… ξεπερνώντας τὶς ἀτομικὲς δυσκολίες καὶ τὴ σχετικὴ ἀποστροφή… Ποία πρέπει νὰ εἶναι ἡ στάση μας σ’ αὐτές τὶς ἀσυνήθεις μορφὲς τῆς σεξουαλικῆς ἱκανοποίησης; Ἡ ἀγανάκτηση καὶ ἡ ἔκφραση τῆς προσωπικῆς μας ἀποστροφῆς» (Φρόυντ, Εἰσαγωγὴ στὴν Ψυχανάλυση, Ἐκδ. Γκοβόστη, σελ. 260-262.)
Πηγή:http://christianvivliografia.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου