Ἀπόσπασμα συνεντεύξεως τοῦ Σεβ. Ἀρχιεπισκόπου Κρήτης κ. Εἰρηναίου στήν Ἀμερική
Ὁ άντιπρόεδρος τοῦ Ἀρχιεπισκοπικού Συμβουλίου κ. Τζαχάρης στήν ὁμιλία του ζήτησε τήν χρήση τῆς ἀγγλικῆς γλώσσας στίς ἐκκλησίες, γιά νά μποροῦν νά καταλαβαίνουν καλύτερα οἱ ἀμερικανογεννημένοι τή Λειτουργία. Ἐσεῖς ὡς έκπρόσωπος τοῦ Πατριάρχη, πιστεύετε ὅτι πρέπει ἡ Λειτουργία νά γίνεται στήν ἀγγλική;
Προσωπικά καί χωρίς νά ὑπεισέρχομαι στα ἐδῶ πράγματα καί στίς θέσεις καί δυσκολίες πού ὑπάρχουν – γιατί ἔχω μία μικρή γνώση τῶν πραγμάτων – ὡς Ἕλληνας καί κληρικός θά ἤθελα μόνο τήν ἑλληνική γλώσσα.
Τουλάχιστον τήν λειτουργική ἑλληνική γλώσσα. Αὐτά εἶναι μέγας θησαυρός για τό γένος τῶν Ἑλλήνων. Ἡ ἑλληνική γλώσσα, ἡ ὁποία εἶναι ¨η γλώσσα τοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἀποστόλων και τῆς πρώτης Ἐκκλησίας, εἶναι μέγας θησαυρός τον οποίο δεν θα πρέπει να χάσουμε.
Από το άλλο μέρος, το να καταλάβει κανείς τη λειτουργία δεν είναι το σπουδαίο. Το σπουδαίο είναι να τη ζεις – και δεν την ζεις με το μυαλό. Ο,τι κάνουμε με το μυαλό είναι λίγο.
Σ’ αυτό πρέπει ως Ελληνες να εμβαθύνουμε πολύ. Τα βιώματα που έχουν ζήσει γενεές των γενεών πριν από εμάς, δεν θα πρέπει να αφήσουμε να χαθούν. Τι θα πει να καταλαβαίνω; Το μυαλό είναι μόνο ένα μέρος της υπάρξεώς μας. Με ένα μόνο μέρος της υπάρξεως θα ζω;
Αν υπάρχει θέμα κατανοήσεως, είμαστε έτοιμοι να κάνουμε μαθήματα γλώσσας, θεολογίας, φιλοσοφίας, όμως ας μην χαλάσουμε τη γλώσσα.
Κάποτε στην Αγγλία συνάντησα έναν άγνωστο στο τρένο. Με ρώτησε αν είμαι Έλληνας. Όταν του απάντησα καταφατικά, μου ζήτησε να του εξηγήσω το απόσπασμα της αρχή του κατά Ιωάννης Ευαγγελίου, «Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καί ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος».
Του είπα τι καταλαβαίνω, με αγγλικά που γνώριζα. Μου είπε τότε, για κάτι που του είπα και δεν ήταν και τόσο σπουδαίο: «Τώρα καταλαβαίνω ότι δεν μπορεί κανείς να είναι Χριστιανός αν δεν ξέρει ελληνικά».
Κανένα άλλο έθνος και καμία άλλη γλώσσα δεν έχει αυτό το προνόμιο. Θα το πετάξουμε εμείς για να καταλάβουμε; Τι θα πει να καταλάβουμε;
Κάποιοι αστειευόμενοι λένε: Πως θα μεταφράσει κανείς το Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε; Χαίρε νύφη απάντρευτη; Τι θα πει αυτό;
Το είπα και σε μία συνάντηση που είχα εδώ με μία ομάδα. Εμείς, δεν θα πρέπει ως Έλληνες να προσπαθήσουμε να κρατήσουμε αυτό το θησαυρό που έχουμε; Οι ξένοι, το καταλαβαίνω, δεν έχουν λόγους. Εμείς που έχουμε τόσους λόγους, θα τα αφήσουμε;
ΠΗΓΗ: romfea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου