῾Ελληνικό χωριό

Τώρα ξαναζεῖς γιά λίγο
στῶν ἐπισκεπτῶν σου τήν ἀνάπαυλα,
ὅμως τά σημάδια τῆς ἐγκατάλειψης
βαθειά χαράχτηκαν στό σῶμα σου.

Σοκάκια παλιά πού ἄλλοτε
γέμιζαν φωνές χαρούμενες παιδιῶν,
σάν διψασμένα σκυλιά περιμένουν
λίγη ζωή νά ξαναζήσουν.


Μόνο κάτι γριές στίς αὐλές
κλαίγοντας τή μόίρα τους,
ἀγναντεύουν τή δημοσιά
μάταια περιμένοντας...

Σχολειό μου πέτρινο
νά ξαναζήσεις θές γιά λίγο
τῶν παιδιῶν τή φασαρία
καί τῶν παλιῶν δασκάλων τήν αὐστηρότητα.

Στήν ἐκκλησιά κάποιος παπᾶς
-ἄν ὑπάρχει-
χτυπᾶ μέ προσμονή τήν καμπάνα θέλοντας
τῆς ἑορτῆς τή χαρά νά ξαναζήσει!

Κι οἱ νέοι πού φύγαν κάποιο πρωί
φιγοῦρες νοσταλγικές θά παραμένουν,
στίς πολιτεῖες τίς μεγάλες θά μεγαλουργοῦν,
μά ἡ καρδιά τους θά χτυπάει πάντα  στήν πατρίδα...


᾿Ελάσσων
(17-08-2010)