Τῆς ἀκριβῆς ρέμβης- Γιώργου Σαραντάρη

Ἀπὸ μία θύμηση περάστηκε ὁ ὕπνος Ἀπὸ τὴν ἄνοιξη βγήκαμε στὸ καλοκαίρι, Ἥρωες τῆς ἀκριβῆς ρέμβης, Καὶ δὲν ἀπόρησε ὁ νοῦς μας Δὲ σπάσαμε κέφι καὶ καρδιὲς Ὅπως μυθέσκετο ἡ ψυχή μας· Τεντωμένοι καθ᾿ ὅλη μας τὴν ὕπαρξη Ἀκούσαμε νὰ πέφτει ἡ ἀνατριχίλα Τοῦ χρόνου, Δὲν εἴδαμε παρὰ τὴν Πλάση μοναχὴ Νὰ βόσκει τὴν ὄμορφη γοητεία της Στὴν ἅπλα ποὺ τῆς δώρησε ὁ Θεὸς Ξεφάντωμα ἐξαίσιο