῾Ιερομόναχοι τῆς Μητροπόλεως Πρεβέζης ὑπεραμύνονται τῆς Θείας Λειτουργίας στή δημοτική γλῶσσα
Σχόλιο ᾿Οδυσσέως: Φαίνεται πώς ἡ γάγγραινα τῶν λειτουργικῶν μεταφράσεων, ὅπως προσφυῶς ἔχει χαρακτηριστεῖ, ἐπεκτείνεται ἐπικινδύνως καί διαφθείρει ἱερατικές συνειδήσεις. Εἶναι αὐτό πού λέει ὁ λαός μας παροιμιωδῶς: "Λέγε, λέγε τό κοπέλι, κάνει τήν κυρά καί θέλει..."
Τώρα, ποῦ θά μᾶς ὁδηγήσει αὐτή ἡ κατάσταση, εἶναι ἄγνωστο. Σίγουρα σέ φοβερή ἀλλοίωση τῶν νοημάτων τῆς Θείας Λειτουργίας, σέ προτεσταντικοῦ τύπου τραγουδάκια καί σέ διασκεδαστικά λειτουργικά ἐφέ, τύπου καθολικῶν, γιά τήν προσέλκυση τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος. Σίγουρα, πάντως, θά μᾶς ὁδηγήσει μακράν τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος αἰῶνες τώρα λατρεύεται μέ τόν καταξιωμένο καί καθιερωμένο λειτουργικό τύπο καί γλῶσσα. ῾Ο Θεός νά βάλει τό χέρι του, γιατί τό παιχνιδάκι μέ τίς μεταφράσεις δέν θά μᾶς βγεῖ σέ καλό...
Τώρα, ποῦ θά μᾶς ὁδηγήσει αὐτή ἡ κατάσταση, εἶναι ἄγνωστο. Σίγουρα σέ φοβερή ἀλλοίωση τῶν νοημάτων τῆς Θείας Λειτουργίας, σέ προτεσταντικοῦ τύπου τραγουδάκια καί σέ διασκεδαστικά λειτουργικά ἐφέ, τύπου καθολικῶν, γιά τήν προσέλκυση τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος. Σίγουρα, πάντως, θά μᾶς ὁδηγήσει μακράν τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος αἰῶνες τώρα λατρεύεται μέ τόν καταξιωμένο καί καθιερωμένο λειτουργικό τύπο καί γλῶσσα. ῾Ο Θεός νά βάλει τό χέρι του, γιατί τό παιχνιδάκι μέ τίς μεταφράσεις δέν θά μᾶς βγεῖ σέ καλό...
Στην Ημερίδα των Θεολόγων Ηπείρου, Κέρκυρας και Λευκάδας που πραγματοποιήθηκε στην Ηγουμενίτσα στις 23/10/2010 ο κ. Αλέξανδρος Αλεξάκης, καθηγητής (εκλεγείς) Βυζαντινής Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων ανέπτυξε το θέμα «Ιστορικές προσεγγίσεις στην αντιπαράθεση Νεωτερισμού και Παράδοσης. Μερικές σκέψεις για το παρόν». Μεταξύ άλλων έκανε μνεία της ησυχαστικής έριδας μεταξύ Βαρλαάμ και αγίου Γρηγορίου Παλαμά τονίζοντας ότι ορθοδόξως η λατρεία δεν είναι απλώς μια διανοητική κατανόηση ευχών και ύμνων. Ακολούθησε συζήτηση και ερωτήματα για την εφαρμοζόμενη στην πράξη τέλεση της Θείας Λειτουργίας στη δημοτική γλώσσα στις Μητροπόλεις Πρεβέζης και Δημητριάδος.
Παρόντες στην ημερίδα ιερομόναχοι της Ιεράς Μονής Προφήτου Ηλιού της Μητροπόλεως Πρεβέζης υπεραμύνθηκαν της πρωτοβουλίας του επισκόπου τους για τέλεση της Θείας Λειτουργίας στη δημοτική.....
Ο Αρχιμανδρίτης Βαρνάβας τόνισε ότι η πρωτοβουλία είναι καρπός της ποιμαντικής ανησυχίας και ευαισθησίας του Μητροπολίτου Μελετίου και αναφέρθηκε σε πιστούς νέας και μεγαλύτερης ηλικίας που με ενθουσιασμό αποδέχονται την πρωτοβουλία. Στην εκτενή παρέμβασή του θεώρησε την μετάφραση των λειτουργικών κειμένων ανάγκη με προεκτάσεις σωτηριολογικές επισημαίνοντας ότι δεν μπορούμε να κλείνουμε την πόρτα της σωτηρίας στους πιστούς επιμένοντας στη διατήρηση της αρχαίας γλώσσας των λειτουργικών κειμένων.
Ακολούθησαν πλήθος απαντήσεων. Ο καθηγητής Αλεξάκης τόνισε την ανάγκη μετάφρασης των πατερικών κειμένων όχι όμως και της Θείας Λειτουργίας. Καμία μετάφραση δεν μπορεί να αποδώσει όλο το βάθος των πρωτότυπων κειμένων, είπε. Και έφερε ως παράδειγμα τη μετάφραση του νομικού κώδικα στην οποία λίγες προτάσεις του πρωτότυπου κειμένου για να αποδοθούν στη δημοτική χρειάστηκε να γραφούν πολλές παράγραφοι.
Ο Σχολικός Σύμβουλος Θεολόγων Τριαντάφυλλος Σιούλης επεσήμανε το φόβο και δογματικών λαθών που μπορεί να υπάρξουν σε πρόχειρες μεταφράσεις των λειτουργικών κειμένων.
Τέλος ο καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Ηρακλής Ρεράκης αντέκρουσε τη θέση του π. Βαρνάβα τονίζοντας πως είναι τουλάχιστον υπερβολικό και άτοπο να θεωρούμε πως η τέλεση της Θείας Λειτουργίας του Χρυσοστόμου στην πρωτότυπη γλώσσα κλείνει την πόρτα της σωτηρίας, τη στιγμή που με αυτή τη Λειτουργία αγίασαν πλήθη πιστών ανά τους αιώνες.
Ιερείς εξάλλου γειτονικών στην Πρέβεζα Μητροπόλεων αναφέρθηκαν στην αρνητική εντύπωση που προκαλεί στους πιστούς των ενοριών τους η τέλεση των ακολουθιών στη δημοτική όταν παραβρίσκονται σε ναούς της μητροπόλεως Πρεβέζης για την τέλεση μνημοσύνων, γάμων και άλλων μυστηρίων.
Από τη συζήτηση φάνηκε πως οι Ιερομόναχοι της Μητροπόλεως Πρεβέζης όχι μόνο στηρίζουν τη «λειτουργική αναγέννηση» αλλά θα επιμείνουν σε αυτήν παρά το πλήθος των ενστάσεων που διατυπώθηκαν.
Κλείνουμε το ρεπορτάζ αυτό μεταφέροντας εύστοχη αναφορά του καθηγητή Αλεξάκη σε απόσπασμα βίου αγίου που δείχνει την αξία του πρωτότυπου κειμένου του οποίου η τέχνη είναι ανυπέρβλητη και δεν μπορεί να αποδοθεί στη δημοτική. Το απόσπασμα αναφέρεται στην προσχώρηση κάποιου σε ομάδες μάγων μετά την εγκατάλειψη της αληθινής πίστης στο Χριστό. Ενώ στις πρώτες προτάσεις υπάρχει παρήχηση του ΧΡ αμέσως μετά τη λέξη «απαρνησάμενος» το ΧΡ αντικαθίσταται από παρήχηση του ΡΧ, αποτέλεσμα της σύγχυσης και του δαιμονικού αντιχριστιανισμού. Διαβάστε το απόσπασμα:
«Ο δε δείλαιος παραχρήμα τον Χριστόν απαρνησάμενος, κατέρχεται της στήλης μετά σπουδής πολλής, προσέρχεται δε και προσπίπτει και συντάσσεται τω διαβόλω».
Πηγή:ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ
Ίσως πρέπει να δεχθούμε τη διάκριση ανάμεσα σε κείνους που έχουν πείρα της προσευχής και δη της νοεράς προσευχής και σε κείνους που δεν έχουν ώστε να γίνονται παίγνιο του δαίμονα του νεωτερισμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και οδυνηρή η διάκριση αυτή είναι ακόμα πιο οδυνηρή η σύγχυση. Ας ξέρουμε τουλάχιστον που είναι ο δαίμων του νεωτερισμού για να τον αποφεύγουμε.
Εκεί φτάνει κανείς όταν ενδίδει στις εκκλησιαστικές μεταρρυθμίσεις. Δεν ξέρει που θα σταματήσει.
Ας είναι. Το μόνο σίγουρο για την ώρα είναι ότι
το παλιό ημερολόγιο μένει αμόλυντο από το δαίμονα της καινοτομίας (και της ματαιοδοξίας).
Ο λόγος είναι ότι οι παπάδες είναι ακόμα απλοί και σέβονται τους πατέρες τους, που έμεναν πιστοί σε αυτά που τους παραδόθηκαν απ΄ τους δικούς του πατέρες. Έτσι τα βρήκαμε. Αυτή είναι η παροιμιώδης φράση που ακούγαμε από τα χείλη των γονέων μας. Ώσπου ο Ενήλικος καταφρονήθηκε και ο γέρος εξευτελίστηκε από τους πτυχιούχους.
Ίσως πρέπει να παραιτηθούμε και από τη Θεία Λειτουργία και να μείνουμε στο θησαυρό μας, την Νοερά Προσευχή. Ποιος θα μας χωρίσει από την αγάπη του Ιησού;
Τη δύναμη των ονομάτων και την τιμωρία αυτών που την αγνοούν πρέπει να προσέξουν επίσης οι νεωτεριστές κληρικοί που μέσα στον οικουμενισμό τους έπεσαν θύματα της εωσφορικής μανίας να καταργήσουν την εκκλησιαστική γλώσσα και να επιβάλουν αντί αυτής τη γλώσσα των λαϊκών στην εκκλησία! Αυτοί οι αδαείς κληρικοί έχουν τεράστια άγνοια ! Δεν αγνοούν μόνον ότι είναι ανάγκη για να μη χαθεί η γλώσσα να υπάρχει προφορική και γραπτή γλώσσα, αγνοούν επίσης ότι είναι ανάγκη να υπάρχει εκκλησιαστική γλώσσα και γλώσσα των λαϊκών. Τα έθνη που έχασαν την γραπτή γλώσσα είναι καθηλωμένα αιωνίως σε χαμηλό πνευματικό, κοινωνικό, πολιτιστικό, ακόμα και οικονομικό επίπεδο. Ούτε πατρίδα έχουν, ούτε αυτοδιάθεση. Η πατρίδα των Ελλήνων είναι η Ελληνική γλώσσα. (Μόσχου Λαγκουβάρδου,Η Δύναμη του Ονόματος)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤη δύναμη του ονόματος περιγράφει με πολύ παραστατικό τρόπο ο άγιος Διονύσιος ο Αρεπαγίτης στο βιβλίο του "Περί Θείων Ονομάτων". "Όπως ο φυσικός ήλιος " γράφει στο τέταρτο κεφάλαιο " χωρίς σκέψη και προαίρεση αλλά με το ίδιο το είναι του φωτίζει όλα όσα μπορούν να κοινωνούν στο φως που τους αναλογεί, όμοια και το όνομα σκορπά σε όλα τα όντα τη θετική ( ή αρνητική γι' αυτούς που κακώς το χρησιμοποιούν) επιρροή του. Κι όπως η παρουσία του νοητού φωτός είναι δύναμη που συνάγει και ενώνει όσους φωτίζονται, όμοια και η άγνοια προκαλεί τη διαίρεση όσων βρίσκονται στην πλάνη ή χρησιμοποιούν το δόλο και το ψεύδος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι ωραίο λοιπόν αυτό που κάνουν οι Σκοπιανοί, αλλά δεν το καταλαβαίνουν. Το ωραίο, συνεχίζει στο ίδιο βιβλίο ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης έχει μέσα του κατά υπεροχή την ωραιότητα κάθε ωραίου και την προβάλλει. Χάρη στο ωραίο υπάρχουν οι συνάψεις όλων και οι φιλίες και οι σχέσεις. Το ωραίο ένωσε τα πάντα. Αυτό είναι το τελικό αίτιο, γιατί όλα γίνονται για χάρη του. "Όλοι αγαπούν το αγαθό" ( Διοτίμα). (Μ.Λ. Η Δύναμη του Ονόματος
"Ο γαρ λόγος δι' εκάστου των αναγεγραμμένων ρημάτων γίνεται σάρξ (...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκάστω καθώς η κατά νουν αξία δέξασθαι δύναται (...)ου κατά το αυτό δε πάσιν...."
Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής