"᾿Εγώ εἰμί τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος" (᾿Αποκ. κβ΄, 13)

Κείμενα γιά τήν ἑλληνική γλῶσσα στή διαχρονική της μορφή, ἄρθρα ὀρθοδόξου προβληματισμοῦ καί διδαχῆς, ἄρθρα γιά τήν ῾Ελλάδα μας πού μᾶς πληγώνει...


Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

Τί περίμενες, δηλαδή;








Τί περίμενες, δηλαδή;
Κινηματογραφική ταινία ἦταν,
τοῦ χειρίστου εἴδους,
εἰκόνες ἀσυνάρτητες,
φτωχέ,
καί νόμιζες ὅτι θά ἔφτιαχνες
ἕνα ὡραῖο σύνολο!

Τά ὄνειρα δέν κοστίζουν,
τά παράγει ἡ φαντασία καί ἡ πείνα,
ξέχασε, λοιπόν, ξέχασε,
σβῆσε γιά πάντα
τήν ἐνσάρκωση τοῦ ὀνείρου...

Ψάξε σέ ἄλλους τόπους,
πιό ταπεινούς, στά μέτρα σου,
καί μή νομίσεις, ἄθλιε,
πώς κάποιος εἶσαι,
θλιβερή φιγούρα.

᾿Εν κινδύνοις, ἐλθέ,
ὁ Μόνος, ὁ Παρέχων, ὁ ᾿Ελεῶν,
σέ σκεῦος ὀστράκινο,
ἀνάβλυσον τήν παρηγορίαν,
ὁ Μόνος, ὁ Μόνος, ὁ Μόνος
δυνάμενος!

᾿Ελάσσων (23-11-2010)


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου