῾Η γενιά τοῦ YouTube βγῆκε στόν δρόµο

 ΠΟΛΛΟΙ ΤΡΑΓΟΥ∆ΟΠΟΙΟΙ ΕΜΠΝΕΥΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ∆ΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ ΤΟΥ 2008

῾Η ἐξέγερση ἔγινε τραγούδια

Τῆς Χάρης Ποντίδα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

Στα 15 του προτιµούσε να ζήσει τη ζωή του παρά να γίνει ήρωας, αλλά δεν του ετέθη καν η ερώτηση. ∆ενπρόλαβε. ∆υο χρόνια µετά, κι αφού η δολοφονία του σήµανε (όπως φαίνεται σήµερα) και το τέλος µια εποχής, ο Αλέξης έγινε µπαλάντα θλιµµένη και κραυγή θυµού σε τραγούδι χιπ χοπ. Πάνω απ’ όλα έγινε αφορµή να «µιλήσει» µια γενιά που µέχρι τώρα φαινόταν χαµένη στα αυλάκια του ∆ιαδικτύου. Ισως γι’ αυτό και να µην την ακούγαµε, να µην τη βλέπαµε. Ή κι αν τη βλέπαµε να µην πολυδίναµε σηµασία. Οµως η γενιά του YouTube βγήκε στον δρόµο κι έκανε την παρουσία της παραπάνω απο αισθητή, όπως αισθητός γίνεται ο θυµός (η αγωνία, ο σαρκασµός της) επιλέγοντας να εκφραστεί µε ένα τραγούδι που µιλάει στα ίσια, αντιεµπορικό. Οι στίχοι που έκανε δικούς της - που συνόδεψαν τις πορείες της στο κέντρο της Αθήνας - µπορεί να είναι στίχοι παλιοί, κλασικοί (όπως το «γυρίζω τις πλάτες µου στο µέλλον» του Τσακνή ή το «σιγά µην κλάψω/ σιγά µη φοβηθώ» του Αγγελάκα) αλλά και νεώτεροι που είχαν προλάβει να κάνουν τις πρώτες τους πρόβες στο Ιντερνετ και έµοιαζαν να έχουν γραφτεί ειδικά για τον Αλέξη. «Αµα τα πάρω, δε θα µπορέσουν / δυο διµοιρίες ΜΑΤ να µε βολέψουν» τραγουδούσαν στο «Θα πάρω φόρα» τα Κίτρινα Ποδήλατα και οι πρώτες «δηµοσκοπήσεις» στο MySpace έδειχναν ότι το τραγούδι (το πιο αιχµηρό απο τα πολιτικά τραγούδια που εµπεριέχονται στον δίσκο τους «Ανάδυση») έπαιρνε φωτιά, µέρες πριν δούµε την Αθήνα να καίγεται. «Eίναι απίστευτο» λέει ο Γιώργος Παντελιάς (ο εις εκ των δυο Ποδηλάτων).

«Μια µόλις µια ηµέρα πριν την δολοφονία του Γρηγορόπουλου το παρουσιάσαµε για πρώτη φορά δηµόσια στην τηλεόραση. Την επόµενη σκότωσαν το παιδί. Σαννα είχαµε προφητέψει αυτά που θα γίνουν».

Το «Θα πάρω φόρα» έγινε πανό, τραγούδι, συζήτηση στο Ιντερνετ. Ο θυµός των στίχων του (όπως και ο θυµός στίχων προκατόχων του) έγινε σίγουρα έµπνευση να γραφτούν και νέα τραγούδια. Και γράφτηκαν µπόλικα από νέους τραγουδοποιούς. Ο ∆ηµήτρης Λάµπος (µέχρι τότε δεν είχε δισκογραφήσει την δουλειά του), µέρες µετά την δολοφονία, συγκλονισµένος απο τα γεγονότα, ανέβασε στο Ιντερνετ την «Εξέγερση του ∆εκέµβρη» που ώς σήµερα έχει χιλιάδες θεάσεις. «... κι όσοι τροµαγµένοι κοιτάτε την οθόνη/ όλοι µαζί σας το φωνάζουµε πως δεν είστε µόνοι/ σπάστε τις οθόνες και βγείτε έξω στο φως / τα παιδιά σας είµαστε και όχι ο εχθρός». Στα 32 του σήµερα, και µε τον πρώτη του δουλειά να έχει βγει (φέτος) στα δισκοπωλεία, µας είπε ότι δεν ήθελε να συµπεριλάβει το συγκεκριµένο κοµµάτι στο δίσκο. «Απλώς δεν ήθελα να το εκµεταλλευτώ» λέει. «Γράφτηκε για έναν συγκεκριµένο λόγο...».

Το «Σιγά µην κλάψω, σιγά µη φοβηθώ» του Γιάννη Αγγελάκα έχει αναδειχθεί σε σύµβολο των ∆εκεµβριανών, ως αγαπηµένο τραγούδι του Αλέξη Γρηγορόπουλου

ΠΗΓΗ:τα Νέα