[Σχόλιο ᾿Οδυσσέως: ῾Ο λόγος τοῦ Γέροντος Παϊσίου σταλάζει πραγματικά στίς ψυχές μας βάλσαμο. Τά παραδείγματα πού χρησιμοποιεῖ εἶναι ἐπιτυχημένα καί διδακτικότατα. ῎Ας ἔχουμε τήν εὐχή του!]
-Βλέπουμε, πάτερ, ὅτι βαδίζουμε τήν ἁμαρτωλή ὁδό.
-«Μά κι ἐγώ, ὅσο περνᾶν τά χρόνια δέν μπορῶ νά κάνω ἀγώνα περισσότερο, γι᾿ αὐτό λέω πότε νά μέ πάρει ὁ Θεός, νά φύγω νωρίτερα. Πολλές φορές παρεκλίνουμε, γιατί νομίζουμε ὅτι κάτι κάνουμε μόνοι μας. ῾Ο Θεός μᾶς βοηθάει καί δέν τό καταλαβαίνουμε. Νομίζουμε ὅτι προχωρᾶμε.
Στίς ἀρχές φυσικά μᾶς δίνει καμιά καραμέλα νά μᾶς ξεγελάσει κι ἐμεῖς νομίζουμε ὅτι ἐργαστήκαμε. Μᾶς τήν ἔδωσε γιά νά μᾶς δείξει ὅτι ὑπάρχει ζαχαροπλαστεῖο πάνω, γιά νά πᾶμε μόνοι μας. ᾿Ενῶ ξεκινᾶμε, τότε κουραζόμαστε. Καί ὅταν παρεκλίνουμε καί αὐτό βοηθάει, κατά κάποιο τρόπο, γιατί μᾶς ἐγκαταλείπει λίγο ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ γιά νά ταπεινωθοῦμε. ῎Ετσι ταπεινώνεται ὁ ἄνθρωπος, μετά ἔρχεται ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, γνωρίζει τόν ἑαυτό του καί δέν πιστεύει στόν ἑαυτό του. Τότε καταλαβαίνει τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ.
῞Οπως καί τό μωρό παιδάκι, πού μόλις μεγαλώσει λίγο τό πιάνει ἡ μαμά του ἀπό τά χέρια καί αὐτό ἀνοίγει κάτι βήματα μεγάλα καί νομίζει ὅτι πάει καλά καί δέν παρεκλίνει. Μετά ὅμως ἄν συνεχίσει αὐτή ἡ δουλειά, τό παιδί θά γίνει ἀτροφικό. ῎Αν τοῦ κρατάει συνεχῶς τά χέρια, θά δημιουργηθεῖ στό παιδί μιά ψευδαίσθηση καί μόλις θελήσει μόνο του νά προχωρήσει, θά πάρει μιά τοῦμπα. Καταλαβαίνετε ὅτι αὐτά τά βήματα δέν ἦταν δικά του.
Πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Δ. Τάτση , ΑΘΩΝΙΚΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ (Διδαχές ἑνός Γέροντος), σελ. 51, , ᾿Αθῆναι 1993, ΕΚΔ. ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου