"᾿Εγώ εἰμί τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος" (᾿Αποκ. κβ΄, 13)

Κείμενα γιά τήν ἑλληνική γλῶσσα στή διαχρονική της μορφή, ἄρθρα ὀρθοδόξου προβληματισμοῦ καί διδαχῆς, ἄρθρα γιά τήν ῾Ελλάδα μας πού μᾶς πληγώνει...


Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010

Διὰ τὰς μεταφράσεις τῶν Λειτουργικῶν κειμένων, Παναγιώτη Ράπτη (᾿Ορθόδοξος Τύπος 5-2-2010)


Μία ἐπιστολή μέ πολλούς ἀποδέκτες....



Φιλιππιάδα 21.1.2010

Κύριε Διευθυντά,

Χαίρομαι πο π τέλους

«Ο.Τ.» σχολεται μ τ θέμα τν

μεταφράσεων τν ερν κειμέ-

νων, Εαγγελικν κα ποστο-

λικν περικοπν καθς κα ε -

χν, πο καινοτομε Μητρόπολις

Πρεβέζης δ κα δυ χρόνια πε-

ρίπου. Σχετικ νημερωτική μου

πιστολ δν δημοσιεύτηκε γι

λόγους πο σες γνωρίζετε.

χουν γραφτε τόσα κα θ θελα

ν πισημάνω δυό τρία σημεα

στν λη πόθεση.

α/ ) Εναι γνωστ τ μεταφρα-

στικ θέμα κα δν εναι θέμα μόνο

τς ποχς μας, γιατ κα μ τ

Εαγγελικ το περασμένου αἰῶ -

να, λλ κα μ τν νεώτερη πό-

πειρα το ρχιεπισκόπου κ. Χριστο-

δούλου, πο εχε δοξο τέλος κα

τώρα π μερικος ερες πα -

νλθε δειλ – δειλ τ θέμα στ

προσκήνιο δημιουργώντας διαίρε-

ση κα σκάνδαλο γι τος πιστούς.

Τ θέμα εναι γωϊστικό. Κα

εναι γωϊστικ γιατ εναι σ ν

λένε: Ατ πο δν κατόρθωσες

σ κ. Χριστόδουλε, ς ρχιεπί-

σκοπος θηνν κα πάσης λλά-

δος, τ κατορθώσαμε μες κα

χωρς λέξι π τ ρχαο κείμενο

κατ εθεαν στς μεταφράσεις.

Κα φυσικν εναι ν ναρωτιέται

καθένας μας: ταν Χριστς

γωϊστής, ταπεινς κα προς;

φο γωϊσμς δν εναι το

Χριστο, ς ναλογιστον τ

ποιν πηρετον!…

Ενθυμούμενος τν Πόντιο

Πιλτο σκέφτομαι τι μετάθεσις

τς εθύνης στος βραίους, δν

τν πήλλαξε τς εθύνης, γιατί,

πως γνωρίζετε μ τ «νίπτω τς

χερας μου» κα λέγοντας τ

«θός εμι π το αματος το

δικαίου τούτου» (Ματθ. κζ/ 24), τι-

μωρήθηκε κα δν μεινε στ πυ-

ρόβλητο τς θείας δικαιοσύνης!

β/ ) Τ τι Χριστς ναφέρθη-

κε στ σκάνδαλα κα πς, δν

χρειάζεται καμία νάλυσι, φο

εναι γνωστά, λλ μονομερς

ατ καινοτομία δημιουργε να-

στάτωση κα σκανδαλισμ τν

πιστν.

Εναι μι νταρσία, φ σον δν

πάρχει κα δν νακοινώθηκε κα-

μι σχετικ π ατο γκύκλιος

τς εραρχίας τς κκλησίας κα

δν γίνονται «πάντα εσχημόνως

κα κατ τάξιν» (Α/ Κορ. ιδ/ 40)

κατ τν πόστολον Παλον κα

«να μοθυμαδν ν ν στόματι

δοξάζητε τν Θεν κα πατέρα το

Κυρίου μν ησο Χριστο»

(Ρωμ. ιε/ 6) κα στν δια Μητρόπο-

λη λλος διαβάζει κανονικ π τ

ρχαο κείμενο κα τ ξηγε κατ

τν ραν το κηρύγματος κατ

τν ρχαίαν τάξιν κα Παράδοσιν

κα λλος τ διαβάζει κατ εθεαν

π τν μετάφρασιν γνώστων γι

τος πιστος μεταφραστν.

Δν δίνουν τ μήνυμα κα τ

παρά δειγμα καταστασίας κα

νυπακος;

γ/ ) κάθε πιστς θέλει ν κού-

ση τν λόγο στ γλώσσα, πο μι-

λοσαν κα γραφαν τ ερ κείμε-

να ο πόστολοι κα Εαγγελιστα

κα χι τς μεταφράσεις φανν

μεταφραστν.

γλώσσα ατ καθ αυτ δν

χει κάτι τ ερ μαγικό, λλ

χει στορικ ξία γιατ μς μετα-

φέρει σ λλους τόπους, σ

λλους χρόνους κα καιρος κα

χομε τ μοναδικ προνόμιο π

λους τος λαούς τς γς τι γρά-

φτηκαν κατ εθεαν σ ατν τν

λληνικν γλώσσαν π τ χέρια

τν ποστόλων.

Ατν τν γλώσσα θέλει καθέ-

νας μας ν κούση γιατ φέρνει νο-

ερς μπροστά του τος διους

τος ποστόλους ν μς μιλνε.

ς μς πον:

Γιατί φωνάζουν γι τ μάρμαρα

το Παρθενώνα, δν μπορον ν

φτιάξουν ντίγραφα ατν, πο

θ εναι μ φρέσκο μάρμαρο, λαμ-

περά, μ λη τν λέξι τς πιστή-

μης κα τς τέχνης, χωρς ραγί-

σματα, σπασίματα, χωρς λλείμ-

ματα κα φθαρμένα π τν χρόνο;

Γιατί τ θέλουν σώνει κα καλ

τ γνήσια κα αθεντικά;

Γιατί τ θέλουν πρωτότυπα

ργα, ς ο πίνακες ζωγραφικς

μεγάλων καλλιτεχνν χουν μύ-

θητη ξία, ν μπορον ν ναπα-

ραχθον κριβ ντίγραφα α τν;

Γιατί τ παλίμψηστο βυζαντιν

χειρόγραφο τν 174 σελίδων π

ργο το ρχιμήδη δημοπρατήθη-

κε πν τν οκο Κρίστι στν

διεθν γορ μ κατομμύρια

κατομμυρίων νήκοντας στν

λληνικ κληρονομιά;

Γιατ τ παιδιά, πο υοθετήθη-

καν π θετος γονες, ν ζη-

σαν κοντά τους κα μεγάλωσαν μ

λες τς νέσεις κληρονομώντας

τράνταχτες περιουσίες, μόλις μα -

θαίνουν τι ατο δν εναι ο γν ή -

σιοι, ο φυσικο γονες των, τος

ναζητον πεγνωσμένα κατα -

φεύγοντας στς κπομπς «Π με

Πακέτο» στν κπομπ τς κ. Νι-

κολούλη, στω κα ν ποψιάζο ν ται

τι δν πέρασαν καλ στη ζωή τους

κα τι θ εναι κα θ βρίσκον ται

σ κακν κακς κατάσταση;

Γι ατ λαός, πο κατ τος 4

Πατριάρχες τς νατολς το

1848 μ.Χ. γραψαν τι «θέλει τ

θρήσκευμα ατο αωνίως μετά-

βλητον κα μοειδς τ τν Πατέ-

ρων ατο», θέλει ν κούση τ

γλώσσα, πο μιλοσαν κα γρα-

ψαν ο πόστολοι κα Εαγγελι-

στα κα χι τς μεταφράσεις τν

πίδοξων μεταφραστν.

ρα τ πρωτότυπο, τ γνήσιο

κα αθεντικ χει νυπολόγιστη

ξία π κάθε κίβδηλο, νόθο κα

ψευδεπίγραφο. Γι ατ τ θέλει

κα τ πιζητε ναγωνίως.

Θέλει καθένας μας ν κούση

τ Εαγγέλιο, τν πόστολο π

τ πρωτότυπο κείμενο, πο χει

στορικ ξία κα στέκεται προσο-

χή, ν τς μεταφράσεις τς θεω-

ρε, ς εροσυλία κα βεβήλωση,

πο γίνεται σ να στορικ πνευ-

ματικ συγγραφικ μνημεο. κού -

γοντας π τ πρωτότυπο τ κείμε-

να ατ ασθάνεται δέος κα ερο-

πρέπεια, πως κριβς ταν περν

μπροστά του λληνικ ση μαία,

κούει τν θνικ μνο.

Μετ τιμς

Παναγιώτης Ράπτης__

1 σχόλιο: