Μέσα στον καταιγισμό των ειδήσεων για την οικονομική κρίση, την ύφεση στην ανάπτυξη, την αβεβαιότητα για το μέλλον του τόπου μας και όλα τα σχετικά με τα δημοσιονομικά μεγέθη που πιθανόν να έχουν μετατρέψει την γαλήνη της ψυχή μας σε «πεδίο βολής φτηνό» «σαν κρίνο ολάνθιστο» προβάλει και φέτος η Μεγάλη Σαρακοστή πάντα ταπεινή και μακριά από τον θόρυβο της πόλης.
Έρχεται να δώσει νόημα στην ζωή μας, να μας αποτοξινώσει από τα οικονομικά μεγέθη των ελλειμμάτων ενός απρόσωπου κράτους και να μας θυμίσει τα ελλείμματα του προσώπου μας που ...
...είναι αποτέλεσμα της «υπέρογκης αύξησης των επιτοκίων» των παθών μας που αυτά πραγματικά περιορίζουν τα όρια της ελευθερίας μας εντός ενός επικίνδυνου πεδίου αδιαφορίας που αν δεν μας οδηγήσει στον πνευματικό θάνατο μια ώρα αρχύτερα θα μας κρατήσει φυλακισμένους δηλαδή αποκομμένους από την πηγή της ζωής που είναι ο δημιουργός μας.
Στον τόπο μας έχουμε δυσκολίες και κανείς δεν το αμφισβητεί , όμως η οικονομική αυτή κρίση είναι συνέπεια της ηθικής κρίσεως, συνέπεια πάλι της απομακρύνσεώς μας από τον Θεό και της απομονώσεώς μας στο κυνήγι της προσωπικής ευδαιμονίας. Όλοι μας λίγο ως πολύ ξεχάσαμε την Σαρακοστή και σαγηνευτήκαμε από την λογική της ευημερίας με συνέπεια να πιαστούμε στον ιστό της αράχνης ενός ελεγχόμενου συστήματος ανήμποροι να αντιδράσουμε. Ο επιούσιος άρτος δεν ήταν αρκετός να θρέψει την αδηφάγα ψυχή μας και ορθώσαμε πύργους να αποθηκεύσουμε ξένες και πρόσκαιρες ελπίδες. Η ασκητική της Εκκλησίας μοιάζει σαν να μην υπάρχει πουθενά και η αγία στέρηση από μέσον παιδαγωγικό έγινε ο μεγαλύτερος εφιάλτης μας.Και από το σαλόνι του σπιτιού μας και την πολυθρόνα του υπολογιστή μας απευθύνουμε λόγους περί νηστείας, αγρυπνίας και κακοπάθειας χωρίς να έχουμε την παραμικρή αίσθηση του τι σημαίνουν αυτά. Λόγια παχιά που προσθέτονται στα τόσα ακαταλαβίστικα λόγια της εποχής μας που η Βαβυλωνία μοιάζει σαν φροντιστήριο ξένων γλωσσών. **
Η Μεγάλη Σαρακοστή, με τον τρόπο που μας καλεί η εκκλησία να τη ζήσουμε – δηλαδή τη νηστεία, την άσκηση, τη σιωπή, τις πολλές και μακρές ακολουθίες –, γίνεται οδός προς τη χαρά, την ουσιαστική, την εσωτερική, τη μένουσα χαρά. Η Μεγάλη Σαρακοστή, είναι μία ευκαιρία να ελέγχουμε τα λόγια μας.. Ο κόσμος είναι υπερβολικά βερμπαλιστικός , κι εμείς συνέχια πλημμυρίζουμε με λόγια πού έχουν χάσει το νοημά τους. Να ελέγχομαι τα λόγια μας, με το ανακαλύψουμε την ιεροτητά τους...
Να εμπλουτίσουμε τον εσωτερικό μας κόσμο , να μελετήσουμε και να στοχαστούμε πάνω σε ότι μπορεί να μας βοηθήσει να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας, τον απίστευτα πολλές φορές υπεροπτικό εαυτό μας, , τις σχέσεις μας, τόσο μέσα στην οικογένεια όσο και στον επαγγελματικό μας χώρο.. Κι αυτή την Σαρακοστή, σε αντίθεση με όσα συμβαίνουν γύρω μας, τα απάνθρωπα « τεχνοκρατικά¨, το χρήμα ο Θεός όλων, - ανεξάρτητα ηλικίας, σαν αντίδραση, - αντίδραση αγάπης, ας επιδοθούμε στην δύσκολη άσκηση του να μην μη σχολιάσουμε κανέναν αρνητικά, να μην κοτσομπολεύσουμε, να μην κατακρίνουμε, ας έχουμε έναν καλό λόγο για τον καθένα…
Καλή Σαρακοστή !
Για την αντιγραφή
Δρ. Νικος Κρεμμύδας
ΥΓ. Κι όσο «ακραίο» κι αν φαίνεται στην εποχή μας, είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι αδύνατο να μοιράσουμε την ζωή μας, ανάμεσα στην χαρμολύπη της Μ. Σαρακοστής και στο τελευταίο σήριαλ…. Όσο καλό και να είναι....
* * Από την εκπληκτική ιστοσελίδα της ενορίας Αγίου Παντελεήμονος της Ιεράς Μητροπόλεως Κυδωνίας και Αποκορώνου
http://agiospanteleimonas.blogspot.com/2010/02/blog-post.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου