"᾿Εγώ εἰμί τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος" (᾿Αποκ. κβ΄, 13)

Κείμενα γιά τήν ἑλληνική γλῶσσα στή διαχρονική της μορφή, ἄρθρα ὀρθοδόξου προβληματισμοῦ καί διδαχῆς, ἄρθρα γιά τήν ῾Ελλάδα μας πού μᾶς πληγώνει...


Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

῾Υπομονή (ποίημα ἀγνώστου)




᾿Αφιερώνεται στούς ἐν θλίψεσι καί ἀνάγκαις ἀδελφούς μας....

αγνώστου ποιητού

Πρὶν σοῦ στείλει ὁ Θεὸς τὸν σταυρὸ ποὺ σηκώνεις,
τὸν κοίταξε μὲ τὰ πάνσοφα μάτια Του,
τὸν ἐξέτασε μὲ τὴ θεία λογική Του,
ἐξέλεξε μὲ τὴν ἀτελείωτη δικαιοσύνη Του,
τὸν θέρμανε στὴ γεμάτη ἀγάπη καρδιά Του,
τὸν ζύγισε καλὰ μὲ τὰ στοργικά Του χέρια ,
μὴ τυχὸν καὶ πέσει βαρύτερος
ἀπ᾿ ὅσο μπορεῖς νὰ σηκώσεις,
καὶ ἀφοῦ ὑπελόγισε τὸ θάρρος σου
τὸν εὐλόγησε καὶ τὸν ἀπέθεσε στοὺς ὤμους σου.

Μπορεῖς νὰ τὸν σηκώσεις, κράτησέ τον καὶ ἀνέβαινε
ἀπὸ τὸ Γολγοθᾶ πρὸς τὴν Ἀνάσταση. Ἀμήν.


phys.uoa.gr/~nektar

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου