"᾿Εγώ εἰμί τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος" (᾿Αποκ. κβ΄, 13)

Κείμενα γιά τήν ἑλληνική γλῶσσα στή διαχρονική της μορφή, ἄρθρα ὀρθοδόξου προβληματισμοῦ καί διδαχῆς, ἄρθρα γιά τήν ῾Ελλάδα μας πού μᾶς πληγώνει...


Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

«ΠΡΟΤΗΓΑΝΙΣΜΕΝΗ» ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΑ



«Τ νόμο στ χέρια του πρε ἱερέας ὁ ὁποῖος στὴ θέα κλέφτη, ποὺ λίγο νωρίτερα εἶχε ἀφαιρέσει τὰ τάματα ἀπὸ ἐκκλησία τῆς πόλεως, συνεπλάκη μαζί του ὑποχρεώνοντας τὸν 40χρονο δράστη νὰ τραπεῖ ἄπραγος εἰς φυγήν».(romfea.gr, 25.06.10)
Σχόλιο «Χ. Β.»: Νὰ ἕνα χαρακτηριστικὸ (καὶ ἴσως ἀκούσιο)  δεῖγμα ἐλαφρότατα –τόσο δηλ. ὅσο χρειάζεται– τροποποιημένης εἰδησεογραφίας (καὶ μάλιστα ἐκκλησιαστικῆς). Ἀναφέρει μὲν ἕνα πραγματικὸ περιστατικό, ἀλλὰ τὸ βάρος πέφτει στὴν ἐπιλογὴ τῶν λέξεων, τῆς διατυπώσεως δηλαδὴ μὲ τὴν ὁποία παρέχεται ἡ πληροφορία καὶ γίνεται ἡ ἀναφορὰ αὐτοῦ τοῦ γεγονότος. Ἡ ἐπιλεγμένη διατύπωση στὴν συγκεκριμένη περίπτωση περιέχει ἀπὸ μόνη της μιὰ ἀποδοκιμασία, εἶναι ἀπὸ μόνη της ἀπορριπτική: «πῆρε τὸ νόμο στὰ χέρια του». Πρόκειται γιὰ μιὰ ἔκφραση ποὺ χρησιμοποιεῖται μειωτικὰ ὡς πρὸς τὴν νομιμότητα καὶ τὴν ὀρθοφροσύνη τοῦ ἀμυνομένου/δρῶντος ὑποκειμένου –ποὺ μάλιστα εἶναι ἱερέας– , ἐπειδὴ ἐνέχει μιὰ ἀπαξίωση, ἀφοῦ τοποθετεῖ τὸ δρῶν ὑποκείμενο πέρα ἀπὸ τὴ νομιμότητα, πέρα ἀπὸ τὸ “σωστό” , στὸν χῶρο τῆς καταδικαστέας «αὐτοδικίας». «Ἀδειάζει» μὲ λίγα λόγια τὸν ἱερέα, χωρὶς νὰ τὸν ἔχει μεμφθεῖ ἄμεσα.
Κατ᾽ αὐτὸ τὸν τρόπο σερβίρεται ἡ πληροφορία συναισθηματικῶς ἀλλὰ καὶ ἠθικῶς “προτηγανισμένη”, προληπτικῶς κριμένη. Γενικότερα ἔτσι ἐπιτυγχάνεται ἀφ᾽ ἑνὸς μὲν ἡ ἐσωτερικὴ ὑπονόμευση τοῦ τυχόντος ἠθικοῦ περιεχομένου τῆς πληροφορίας καὶ ἡ σταδιακὴ ἄμβλυνση τῶν κριτηρίων τῶν παραληπτῶν τῆς πληροφορίας, ἀφ᾽ ἑτέρου δὲ ἡ ἀσυνείδητη ὑφαρπαγὴ καὶ λεπτότατη ὑποκλοπὴ τῆς γνώμης τους.
Διαφορετικὰ εἰπωμένο: Ὁ ἐφημέριος τοῦ Ναοῦ τί θὰ ἔπρεπε νὰ κάνει , κατὰ τὸ ρεπορτάζ, ὥστε νὰ μὴ πάρει «τό νόμο στὰ χέρια του»; Ἴσως νὰ γονατίσει μπροστὰ στὸν κλέφτη καὶ νὰ τὸν παρακαλέσει νὰ κλέψει ἀνενόχλητα ὅσο θέλει καὶ ἀπὸ πάνω νὰ τὸν δείρει, ποὺ  τὸν ἐνόχλησε τὴν ὥρα τῆς δουλειᾶς του. Τὸ ἴδιο φυσικὰ θὰ ἔκανε καὶ ὁ συντάκτης τῆς δημοσιογραφικῆς ἀναφορᾶς, ἂν διεπίστωνε ὅτι ἕνας κακοποιὸς ἔχει εἰσβάλει στὸ σπίτι του καὶ κακοποιεῖ τὴν οἰκογένειά του, κι ἔτσι δὲν ἔπαιρνε τὸ νόμο στὰ χέρια του.


Πηγή: http://christianvivliografia.wordpress.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου