Το κύριο θέμα των συζητήσεων είναι η συνεχιζόμενη κρίση, που κανένας δεν γνωρίζει πότε και πώς θα τερματίσει. Η οικονομική λοιπόν ύφεση ταλαιπωρεί τη δόλια πατρίδα μας. Οι άνθρωποι του καθημερινού μόχθου δικαιολογημένα αγωνιούν. Η οικονομική καχεξία θα μας κάνει, θέλοντας και μη, ασκητικούς.
Το πρόβλημα ασφαλώς δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία. Αρκετοί από καιρό ανησυχούσαν και κάτι έλεγαν, αλλά κανένας δεν ήθελε να ακούσει, να διαταράξει την ευημερία του. Η αναιμική οικονομία, η μειωμένη παραγωγή, οι ισχνές εξαγωγές, οι ελάχιστες επενδύσεις, η σπατάλη και τα σκάνδαλα. Η κακοδιαχείριση έφερε σκοτεινές συνέπειες. Σήμερα πληρώνουν και όσοι δεν φταίνε καθόλου.
Είναι γεγονός πως ο νεοέλληνας υπήρξε ευκολόπιστος και ευκολαπαρασυρόμενος. Πίστεψε στο όνειρο επίγειων παραδείσων, που του πρόσφεραν κάποιοι πονηροί και ύποπτοι. Παρασύρθηκε από την προκλητική διαφήμιση, από τη μαγευτική τηλοψία και από κενές υποσχέσεις για εύκολη και ωραία ζωή. Εμπιστεύθηκε ανειλικρινείς ανθρώπους και παγιδεύτηκε τραγικά στην απατηλή ευμάρεια και τον επηρμένο ευδαιμονισμό. Δεν θέλησε να αφουγκραστεί τους τριγμούς του οικοδομήματος που θεμελιώθηκε στην άμμο. Περιττές δαπάνες, πολυτελή έξοδα, φιλόδοξες επιδείξεις, αθέμιτοι συναγωνισμοί και προκλητικές υπερβολές δημιούργησαν χρέη, δάνεια, βάρη, φοβερές υποχρεώσεις, άγχη και απελπισία. Το λαχανιασμένο κυνηγητό της παράλογης ηδονής έφερε μία ανίατη οδύνη. Δεν νομίζω ότι είμαι υπερβολικός.
Η πλεονεξία, ο κορεσμός, η σπατάλη, η ασυδοσία έφεραν ταραχή, ταλαιπωρία, ανησυχία και μεγάλη αγωνία. Δυστυχώς οι καταγραφές, απογραφές, απολογισμοί και γενικότητες δεν ωφελούν πολύ. Δεν δίνουν λύση και ελπίδα. Η ασυδοσία συνεργάστηκε με την ασυνειδησία και είχε ως αποτέλεσμα την ασυνεννοησία. Παρόλα αυτά ο άνθρωπος συνεχίζει τον κατήφορο της φθοράς και της αυτοκαταστροφής δαιμονικά αμετανόητος. Ζούμε μόνο για το σήμερα, για την καλοπέραση, το ραχάτι, τον εαυτούλη μας. Ο άλλος, ο πλησίον, μερικές φορές ακόμη και ο δικός μας άνθρωπος, θεάται ως αντίπαλος, αντίδικος και ανταγωνιστής. Η παραφροσύνη του γρήγορου, εύκολου και πολλού χρήματος και η λήθη της σίγουρης παροδικότητάς μας στον κόσμο αυτό μας πήγε εκεί που μας πήγε. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια και όποιος θέλει την πιστεύει.
Φθάσαμε να ζούμε με δανεικά και με χρέη. Οι δανειστές μάλιστα είναι σκληροί και αδίστακτοι. Οι όροι τους αβάστακτοι και θα ταλαιπωρούν τη χώρα για δεκαετίες. Χειρότερη όμως πιστεύουμε της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης είναι μία ηθική παρακμή που επικρατεί. Η απογύμνωση του τόπου μας από ιερά σύμβολα, ηθικές αρχές και βάσεις, αξίες και οράματα, που στήριζαν προηγούμενες γενεές, κάνει την πενία μας οδυνηρότερη.
Η επαιρόμενη απιστία πολλών, η αφιλοπατρία κάποιων τάχα προοδευτικών, η άκρατη φιλοχρηματία μερίδος πλουσίων τοκογλύφων, φοροφυγάδων, μεταφερόντων τις καταθέσεις τους σε ξένες τράπεζες, η άκρα σιωπή διαφόρων λεγομένων πνευματικών ανθρώπων, η μοιρολατρία του πλήθους, η ανειλικρίνεια των ρητόρων κάνει πιο ζοφερό το τοπίο.
Ενώπιον αυτής τη κατάστασης τι θα πρέπει να κάνει κανείς; Να συγκεντρωθεί ο καθένας στον εαυτό του, να κάνει τον τίμιο απολογισμό του, να θυμηθεί την αθωότητα των παιδικών του χρόνων, τότε που έκανε τον σταυρό του αυθόρμητα και με ανεπιτήδευτη ευλάβεια, να μελετήσει την ιστορία, να απορρίψει τα πολλά περιττά, να μάθει να ζει με τα απαραίτητα, να μετανοήσει για σπατάλες και να μην αφήσει τον εαυτό του ποτέ να απογοητευθεί. Χρειάζεται μία μυστική επανάσταση κατά του κακού, του ρυπαρού, του ανέντιμου, του αδιαφανούς, του αήθους. Να θυμηθεί ο νεοέλληνας κάποιες αμόλυντες αξίες και ιερά ιδανικά.
Όπως λέει ο Κ. Χολέβας: “Η Ελλάς μπορεί να ζήσει χωρίς δανεικά. Δεν μπορεί όμως να ζει χωρίς ιδανικά”. Είναι αλήθεια. Να μην αφήσουμε να πεθάνει η ελπίδα. Η μπόρα θα περάσει. Μη διακόπτουμε την αισιοδοξία μας. Η συνεχιζόμενη κρίση μας κρίνει, μας δοκιμάζει, μας προβληματίζει και μας ταλαιπωρεί. Μπορεί όμως να μας καλλιεργήσει στη σύνεση, τη σεμνότητα, την εγκράτεια, την ωριμότητα. Το εύχομαι ολόκαρδα. Το καλοκαίρι να ’ναι πράγματι ένας καλός καιρός για λίγη καλή ανάπαυση.
Πηγή: http://www.alopsis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου