"᾿Εγώ εἰμί τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος" (᾿Αποκ. κβ΄, 13)

Κείμενα γιά τήν ἑλληνική γλῶσσα στή διαχρονική της μορφή, ἄρθρα ὀρθοδόξου προβληματισμοῦ καί διδαχῆς, ἄρθρα γιά τήν ῾Ελλάδα μας πού μᾶς πληγώνει...


Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010

Ο ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΣΛΙΔΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ» ΣΤΗΝ ΛΑΤΡΕΙΑ


Ο ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΣΛΙΔΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΒΟΗΤΗ «ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ» ΣΤΗΝ ΛΑΤΡΕΙΑ
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΡΣΛΙΔΗ
Ἐκ Πόντου ἀνέτειλας ὥσπερ ἀστὴρ φαεινός,
τήν Δράµαν ἐφώτισας ταῖς διδαχαῖς σου σοφέ,
τῇ ἰσαγγέλῳ πολιτείᾳ σου.
Ὅθεν τοῖς προσιοῦσι τῇ ἁγίᾳ Μονῇ σου,
νέµεις αὐτοῖς εἰρήνην καὶ παντοίας ἰάσεις,
ὡς ἔχων παρρησίαν πρὸς Χριστόν,
Γεώργιε, πατὴρ ἡµῶν Ὅσιε.
Χθές (4 Νοεμβρίου) τιμήσαμε τή μνήμη ἑνὸς νέου Ἁγίου. Τοῦ ἁγίου Γεωργίου Καρσλίδη, ὁ ὁποῖος μόλις πρὸ διετίας  κατετάγη στὸ ἁγιολόγιο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Καὶ εἶναι πραγματικὴ παρηγορία τῶν χριστιανῶν τοῦ παρόντος αἰῶνος ἡ ὕπαρξη πολλῶν συγχρόνων ἁγίων. Αὐτοὶ δείχνουν τὸν δρόμο τοῦ ἀληθινοῦ ἐκσυγχρονισμοῦ, ἀφοῦ παρὰ τὶς ἀντιξοότητες τῆς σύγχρονης ἐποχῆς μαρτύρησαν τὴν ἁγιότητα. Κατὰ τοῦτο ἐκτὸς τῆς παρηγορητικῆς τους διακονίας ἀσκοῦν καὶ ἐλεγκτικὴ γιὰ τὴν πνευματικὴ ραθυμία καὶ ἐκκοσμίκευση.Ἕνα τέτοιο γεγονὸς αὐστηροῦ «θεραπευτικοῦ ἐλέγχου» ἀναφέρει καὶ ὁ βιογράφος τοῦ Ἁγίου, π. Μωυσῆς Ἁγιορείτης (στὸ ὑπὸ ἔκδοσιν 14ο βιβλίο τῆς σειρᾶς «ΑΘΩΝΙΚΑ ΑΝΘΗ», ἀπὸ τὶς ἐκδ. «ΤΗΝΟΣ»).
Κάποτε μιά κυρία τοῦ παραπονέθηκε ὅτι δέν διαβάζει τό εὐαγγέλιο στά ἑλληνικά, (σημ.: ἐπειδὴ δηλαδὴ τὸ διάβαζε στὰ Γεωργιανά. [Βλ. σχετ. στὸν Βίο του ὑπὸ Μωυσέως Μοναχοῦ Ἁγιορείτου: «Ὁ Μακάριος Γέροντας Γεώργιος Καρσλίδης, 1901-1959», β´ ἔκδ. σελ. 39 ἑξ., ἔκδ. Ἱ. Μ. Ἀναλήψεως Σίψα Δράμας, 1991]) Ὁ ἅγιος Γεώργιος Καρσλίδης τῆς ἀπάντησε: Γιατί τάχα ἂν τὸ καταλάβαινες τί θὰ ἔκανες; Μήπως θὰ ἔκανες τίποτε ἀπὸ αὐτὰ ποὺ λέει;
Ἰδοὺ ἕνας καλὸς τρόπος ἀντιμετωπίσεως τοῦ θέματος τῆς πολυθρύλητης «κατανοήσεως», μὲ τὸ ὁποῖο βασανίζονται οἱ διάνοιες πολλῶν, οἱ ὁποῖοι ἐπιδιώκοντας μετὰ πείσματος τὴν ἀντικατάσταση τῶν λειτουργικῶν κειμένων μὲ μεταφρασμένα βασανίζουν μὲ τὴν σειρά τους καὶ σκανδαλίζουν τὶς συνειδήσεις τῶν χριστιανῶν ἐπαγγελόμενοι τὴν κατανάλωση μιᾶς ἄνετης, ἄκοπης καὶ ἄχαρης «κατανοητῆς» Λατρείας.
Τὸ  ἐρώτημα ποὺ ἀπευθύνει ὁ ἅγιος Γεώργιος Καρσλίδης «Γιατί τάχα ἄν τό καταλάβαινες τί θά ἔκανες; μήπως θά ἔκανες τίποτε ἀπό αὐτά πού λέει», θὰ παραμένει βασανιστικὰ ἀναπάντητο, ὅσο ἡ ἄκαμπτη μεταφραστικὴ ἀντίληψη διαχωρίζοντας ἐπικινδύνως τὴν χριστιανικὴ ζωὴ ἀπὸ τὴν λατρεία θὰ ἐπιμένει νὰ τὸ παραθεωρεῖ ὑπεροπτικὰ καὶ νὰ ἀποκρούει τὴν κρυστάλλινη φωνὴ τῆς ἁγιότητος.
π. Ἀθ. Σ. Λ.

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου