"᾿Εγώ εἰμί τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος" (᾿Αποκ. κβ΄, 13)

Κείμενα γιά τήν ἑλληνική γλῶσσα στή διαχρονική της μορφή, ἄρθρα ὀρθοδόξου προβληματισμοῦ καί διδαχῆς, ἄρθρα γιά τήν ῾Ελλάδα μας πού μᾶς πληγώνει...


Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Τό βιβλίο ῾Ιστορίας τῆς Μαρίας Ρεπούση (Στ΄ Δημοτικοῦ) καί τό νέο πού ἑτοιμάζεται....




῾Η ἀντικατάσταση τοῦ ἁμαρτωλοῦ βιβλίου

Ισως ποτέ κανένα βιβλίο δεν συζητήθηκε και επικρίθηκε τόσο πολύ (αν και υπήρχαν και οι ένθερμοι υποστηρικτές του), και δεν στοίχισε όχι μόνο την υπουργική «καρέκλα» της Μαριέττας Γιαννάκου αλλά και την απόρριψή της, στις εκλογές του 2007, όσο το βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού.
Η φράση ότι «οι Ελληνες συνωστίζονταν στο λιμάνι της Σμύρνης», με την οποία περιγράφονταν τα τραγικά γεγονότα της Μικρασιατικής Καταστροφής ήταν η βραδυφλεγής βόμβα που εξερράγη στο τέλος του 2006 και απασχόλησε επί μήνες την κοινή γνώμη, τον τύπο, τους ιστορικούς, αλλά και τους μη ειδικούς. Δαπανήθηκαν χιλιάδες ώρες σε δημόσιες συζητήσεις. Ποταμοί μελάνης χύθηκαν εναντίον του βιβλίου και οι πολιτικοί κονταροχτυπήθηκαν πάνω στο σώμα της πρόσφατης ιστορίας μας, μιλώντας για αλήθειες και για ψέματα, ενώ ρίχτηκε στην πυρά ανελέητα η επικεφαλής της συγγραφικής ομάδας Μαρία Ρεπούση.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το βιβλίο σε πρώτη φάση «διορθώθηκε». Η Μαριέττα Γιαννάκου το παρουσίασε και ανακοίνωσε συγχρόνως ότι θα μοιράζεται στα παιδιά και το βιβλίο της Δ. Σωτηρίου «Ματωμένα Χώματα», σε μια προσπάθεια να διασώσει τη «χαμένη τιμή» της παράταξής της, επιχειρώντας να πείσει τους ψηφοφόρους της για την γραμμή της τότε κυβέρνησης.
Παρ' όλ' αυτά η προσπάθεια δεν πέτυχε. Η Μαριέττα Γιαννάκου δεν επανεξελέγη και ο υπουργός Παιδείας που την διαδέχτηκε Ευρ. Στυλιανίδης έσπευσε να κλείσει την «πληγή» που είχε ανοίξει όχι στην εκπαίδευση αλλά στα σπλάχνα της παράταξής τους με την οριστική απόσυρση του βιβλίου. Από τότε και μέχρι σήμερα οι μαθητές διδάσκονται το παλαιότερο βιβλίο.
Πιλοτική διδασκαλία
Η «Κ.Ε.» απευθύνθηκε στον νέο πρόεδρο του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, καθηγητή Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Κλήμη Ναυρίδη, για την τύχη του νέου βιβλίου Ιστορίας. «Η συγγραφή του βιβλίου», λέει ο πρόεδρος, «ανατέθηκε με υπουργική απόφαση το Μάιο του 2008 σε ομάδα ιστορικών υπό τον Ιωάννη Κολιόπουλο, καθηγητή Ιστορίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και έχει ήδη ολοκληρωθεί. Το πρώτο μέρος του βιβλίου έχει αξιολογηθεί από επιτροπή κρίσης. Οι παρατηρήσεις της επιτροπής ενσωματώθηκαν στο βιβλίο από τη συγγραφική ομάδα. Εγκρίθηκε από το αρμόδιο τμήμα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και αποφασίσθηκε η πιλοτική εφαρμογή του για τις τελικές αναπροσαρμογές και διορθώσεις. Από τον Ιούνιο του 2010 προωθήθηκε και το δεύτερο μέρος του βιβλίου για αξιολόγηση».
Το πότε θα δοθεί τελικά στα παιδιά δεν είναι σαφές, αφού και το δεύτερο μέρος θα δοθεί προς πιλοτική διδασκαλία και στη συνέχεια με τις διορθώσεις και παρεμβάσεις που θα γίνουν θα πάρει τελικά το δρόμο προς το τυπογραφείο.
Επεξεργασία των πηγών
Επειδή συχνά πυκνά παρατηρούνται προβλήματα με τα βιβλία αλλά και τη διδασκαλία της ιστορίας στα σχολεία, ο πρόεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου αναφερόμενος σ' αυτό το θέμα, παρατηρεί ότι «μία από τις ιδιαιτερότητες του μαθήματος της Ιστορίας είναι ότι ο όγκος της διδακτέας ύλης δεν επιτρέπει και αντικειμενικά, στα στενά περιθώρια του ωρολογίου προγράμματος, να διατίθεται αρκετός χρόνος για την επεξεργασία των πηγών και την εκπόνηση εργασιών από τους μαθητές, με αποτέλεσμα να εξαντλείται η διδασκαλία στην αφήγηση των γεγονότων και να εξετάζεται μόνο ο βαθμός στον οποίο οι μαθητές τα αποστήθισαν, χωρίς να προλαβαίνουν να τα εμπεδώνουν ούτε να τα επεξεργάζονται κριτικά. Ετσι αναπαράγεται μια λανθασμένη παιδαγωγικά άποψη η οποία ταυτίζει το μάθημα της Ιστορίας με την απομνημόνευση, που μπορεί μεν σε κάποιο βαθμό να είναι χρήσιμη, αλλά σίγουρα δεν αρκεί για την ανάπτυξη της ιστορικής σκέψης των μαθητών.
»Επίσης δημιουργείται η εντύπωση ότι το μάθημα περιορίζεται στο περιεχόμενο του σχολικού βιβλίου, ενώ, αντίθετα, οι διδάσκοντες πρέπει να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, ιδίως ως προς την παρουσίαση θεμάτων που έχουν σχέση και με την τοπική Ιστορία της περιοχής του σχολείου. Η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών ως προς τη δυνατότητα οργάνωσης του διδακτικού χρόνου, με τρόπο που να αφήνει περιθώρια για κριτική επεξεργασίας της ιστορικής ύλης, σε συνδυασμό με την αναμόρφωση του Προγράμματος Σπουδών που έχουν αρχίσει να υλοποιούνται αυτή την περίοδο στο πλαίσιο του Ινστιτούτου, θα οδηγήσουν σύντομα στην ποιοτική αναβάθμιση του μαθήματος».
 
 
Πηγή:http://www.enet.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου