. Θεωρῶ τὸν ἑαυτό μου ἰδιαίτερα τυχερὸ ποὺ γνώρισε κάποιους πρὶν ἀπὸ λίγα χρόνια κοιμηθέντες ρασοφόρους. Πρόκειται γιὰ τοὺς πατέρες Ἐπιφάνιο Θεοδωρόπουλο, Παΐσιο Ἁγιορείτη, Πορφύριο Καυσοκαλυβίτη, Ἐφραὶμ Κατουνακιώτη, Νικόλαο Μπεκατῶρο καὶ Αἰμιλιανὸ Σιμωνοπετρίτη, πού μοῦ ἔδωσε τὸ μέγα σχῆμα τῶν μοναχῶν. Μὲ βοήθησαν πολὺ στὴ ζωή μου, ἰδιαίτερα ὁ τελευταῖος.
. Μ’ ἔμαθαν νὰ ξέρω γιατί ζῶ, τὴν ὡραιότητα τοῦ Θεοῦ, τὸ μυστήριο τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὸν σεβασμὸ τοῦ κάθε προσώπου, νὰ μὴ λέω ψέματα στὸν ἑαυτό μου, νὰ προασπίζομαι τὴν ἀλήθεια μὲ ἀγάπη. Μὲ ἀπομάκρυναν μὲ τρόπο καὶ διάκριση ἀπὸ ἕναν τρόπο ζωῆς δίχως βαθὺ νόημα καὶ ἱερὸ σκοπό. Ἕναν τρόπο ποὺ ζοῦν πολλοὶ σὰν ὑπνωτισμένοι μπροστὰ στὴν τηλεόραση ἢ μὲ τὸ πῶς βλέπουν καὶ βιώνουν τὴ ζωή, τὴν ἴδια τὴ ζωή τους. Ἔχουν κλείσει τὰ μάτια τῆς ψυχῆς τους, γιὰ νὰ δοῦν καὶ νὰ χαροῦν τὸ ἀληθινὸ φῶς.
. Μερικὲς φορὲς δημιουργεῖται ἕνας μύθος καὶ μία ὑπερβολὴ ἀπὸ κάποιους γιὰ ὁρισμένους γέροντες. Αὐτὸ εἶναι λάθος σοβαρὸ σὲ βάρος τῶν τιμίων αὐτῶν προσώπων. Θεωροῦν ὅτι μεγεθύνοντας τοὺς γεροντάδες τους ἀνεβαίνουν καὶ τῶν δικῶν τους πνευματικῶν μετοχῶν τὰ ποσοστά. Οὔτε φυσικὰ πάλι ἐπιτρέπεται οἱ ἴδιοι οἱ γέροντες νὰ παρασύρονται κάποτε σὲ προσωποπαγεῖς, συναισθηματικὲς καὶ νοσηρὲς σχέσεις καὶ καταστάσεις. Οἱ γέροντες νὰ συνδέουν τοὺς ἀνθρώπους τους πάντοτε μὲ τὸν Χριστὸ καὶ ὄχι μὲ τὰ πρόσωπά τους. Στὴν πνευματικὴ ζωὴ χρειάζεται ὑπέρβαση, γενναιότητα καὶ θυσιαστικότητα.
. Ἕνας γέροντας καὶ κατ’ ἐπέκταση ἕνας πνευματικὸς-ἐξομολόγος δὲν θὰ πρέπει νὰ δεσμεύει ἀσφυκτικὰ τὰ πρόσωπα, ἀλλὰ νὰ τὰ ἐμπνέει μὲ τὸ βιωμένο του παράδειγμα, μὲ τὴ διακριτικὴ νουθεσία του, τὴ σεμνότητα, τὴν ταπείνωση καὶ τὴν προσευχή του, ὅπως οἱ παραπάνω ἀναφερθέντες. Ἀναγνωρίζονται γιὰ τὴ διάκριση, τὴ χαρισματούχα ζωή τους, τὴν προσευχή τους καὶ τὴν ἀγάπη τους. Ἀγαποῦσαν πολὺ τὸν Χριστὸ καὶ τὸν πάσχοντα συνάνθρωπο. Ὅλοι οἱ γέροντες δὲν εἶναι ὅσιοι. Δὲν εἶναι ὀρθὸ ἐπίμονα καὶ βιαστικὰ νὰ θέλουμε νὰ τοὺς θέσουμε τὰ φωτοστέφανο τῆς ἁγιότητας. Γιὰ νὰ δοξαστοῦμε κι ἐμεῖς.
. Ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος ἀπὸ τὴ Μεσσηνία σπούδασε θεολογία ἀριστεύοντας. Ὑπῆρξε πνευματικὸς πατέρας σπουδαῖος πολλῶν πιστῶν ποὺ τὸν ἐκτιμοῦσαν βαθύτατα. Ὁ λόγος του εἶχε ἀκρίβεια, ἐγκυρότητα, τεκμηρίωση, σοβαρότητα, ὑπευθυνότητα, καθαρότητα καὶ πιστότητα.
. Ὁ γνωστότατος γέροντας Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης γεννήθηκε στὰ Φάρασα τῆς Μ. Ἀσίας, μεγάλωσε στὴν Κόνιτσα τῆς Ἠπείρου καὶ μόνασε γιὰ πολλὰ ἔτη στὸ Ἅγιον Ὄρος. Ἡ μακρά του ἄσκηση τοῦ ἔδωσε ἐμπειρία καὶ χαρίσματα, μὲ τὰ ὁποῖα βοηθοῦσε πολλοὺς πολύ. Τὸ ἴδιο καὶ ὁ μακαριστὸς Γέροντας Πορφύριος, ποὺ μικρὸς ἦλθε ἀπὸ τὴν Εὔβοια στὴ σκήτη τῶν Καυσοκαλυβίων, ἀπ’ ὅπου καὶ τὸ προσωνύμιό του, καὶ λόγῳ σοβαροῦ κλονισμοῦ τῆς ὑγείας του πῆγε στὴν Ἀθήνα, ὅπου ἐπὶ σαράντα χρόνια παρέμεινε ἀσκητής, μοιράζοντας θεϊκὰ δῶρα σὲ πολλοὺς θλιμμένους καὶ πονεμένους.
. Ὁ γέροντας Ἐφραὶμ ἀγωνίστηκε ἐπὶ δεκαετίες στὰ ἀπαράκλητα Κατουνάκια, ὑπακούοντας, γηροκομώντας τοὺς γεροντάδες του, ἐργαζόμενος σκληρὰ καὶ προσευχόμενος ἀκατάπαυστα. Ὁ λόγος ἦταν βιωματικός, πειστικός, κατανυκτικὸς καὶ ἐγκάρδιος.
. Ὁ π. Νικόλαος Μπεκατῶρος γεννήθηκε ἀπὸ Ἕλληνες γονεῖς στὴ Ρωσία καὶ πολλὰ ὑπέστη ὡς νέος ἱερεὺς ἀπὸ τοὺς ἄθεους κυβερνῶντες καὶ τὰ ὄργανά τους. Πῆγε στὴν Ἀθήνα καὶ κατόπιν στὴν Ἀμερική, ὅπου ἔγινε στοργικὸς πνευματικὸς πατέρας Ἑλλήνων, Ρώσων, Ἀμερικανῶν καὶ ἄλλων, τοὺς ὁποίους σαγήνευε μὲ τὴ γνήσια εἰλικρίνεια, πραότητα καὶ ταπείνωσή του.
. Ὁ γέροντας Αἰμιλιανὸς Σιμωνοπετρίτης, ποὺ ζεῖ ἄρρωστος βαριὰ στὸ μοναστήρι τῆς Ὀρμύλιας, ποὺ ἵδρυσε ὁ ἴδιος καὶ ἔχει σήμερα 120 μοναχές, διακρίθηκε γιὰ τὴ σοφία, τὴν ἐμπειρία, τὴ γνώση τῶν ἱερῶν θεσμῶν, τὴν ἐμβάθυνση στ’ ἄδυτα τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς, τὴν ἀνάλυση θεμάτων ὑψηλῶν καὶ σπουδαίων. Πρόκειται γιὰ μία σπάνια καὶ ἐξαιρετικὴ μορφὴ ἀληθινοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ.
. Οἱ γέροντες ἀπομυθοποιημένοι, ἀφτιασίδωτοι καὶ γνήσιοι ἔχουν νὰ καταθέσουν βαρυσήμαντο λόγο στὶς μεγάλες δυσκολίες τῶν καιρῶν καὶ τῶν ἀνθρώπων.
. Μ’ ἔμαθαν νὰ ξέρω γιατί ζῶ, τὴν ὡραιότητα τοῦ Θεοῦ, τὸ μυστήριο τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὸν σεβασμὸ τοῦ κάθε προσώπου, νὰ μὴ λέω ψέματα στὸν ἑαυτό μου, νὰ προασπίζομαι τὴν ἀλήθεια μὲ ἀγάπη. Μὲ ἀπομάκρυναν μὲ τρόπο καὶ διάκριση ἀπὸ ἕναν τρόπο ζωῆς δίχως βαθὺ νόημα καὶ ἱερὸ σκοπό. Ἕναν τρόπο ποὺ ζοῦν πολλοὶ σὰν ὑπνωτισμένοι μπροστὰ στὴν τηλεόραση ἢ μὲ τὸ πῶς βλέπουν καὶ βιώνουν τὴ ζωή, τὴν ἴδια τὴ ζωή τους. Ἔχουν κλείσει τὰ μάτια τῆς ψυχῆς τους, γιὰ νὰ δοῦν καὶ νὰ χαροῦν τὸ ἀληθινὸ φῶς.
. Μερικὲς φορὲς δημιουργεῖται ἕνας μύθος καὶ μία ὑπερβολὴ ἀπὸ κάποιους γιὰ ὁρισμένους γέροντες. Αὐτὸ εἶναι λάθος σοβαρὸ σὲ βάρος τῶν τιμίων αὐτῶν προσώπων. Θεωροῦν ὅτι μεγεθύνοντας τοὺς γεροντάδες τους ἀνεβαίνουν καὶ τῶν δικῶν τους πνευματικῶν μετοχῶν τὰ ποσοστά. Οὔτε φυσικὰ πάλι ἐπιτρέπεται οἱ ἴδιοι οἱ γέροντες νὰ παρασύρονται κάποτε σὲ προσωποπαγεῖς, συναισθηματικὲς καὶ νοσηρὲς σχέσεις καὶ καταστάσεις. Οἱ γέροντες νὰ συνδέουν τοὺς ἀνθρώπους τους πάντοτε μὲ τὸν Χριστὸ καὶ ὄχι μὲ τὰ πρόσωπά τους. Στὴν πνευματικὴ ζωὴ χρειάζεται ὑπέρβαση, γενναιότητα καὶ θυσιαστικότητα.
. Ἕνας γέροντας καὶ κατ’ ἐπέκταση ἕνας πνευματικὸς-ἐξομολόγος δὲν θὰ πρέπει νὰ δεσμεύει ἀσφυκτικὰ τὰ πρόσωπα, ἀλλὰ νὰ τὰ ἐμπνέει μὲ τὸ βιωμένο του παράδειγμα, μὲ τὴ διακριτικὴ νουθεσία του, τὴ σεμνότητα, τὴν ταπείνωση καὶ τὴν προσευχή του, ὅπως οἱ παραπάνω ἀναφερθέντες. Ἀναγνωρίζονται γιὰ τὴ διάκριση, τὴ χαρισματούχα ζωή τους, τὴν προσευχή τους καὶ τὴν ἀγάπη τους. Ἀγαποῦσαν πολὺ τὸν Χριστὸ καὶ τὸν πάσχοντα συνάνθρωπο. Ὅλοι οἱ γέροντες δὲν εἶναι ὅσιοι. Δὲν εἶναι ὀρθὸ ἐπίμονα καὶ βιαστικὰ νὰ θέλουμε νὰ τοὺς θέσουμε τὰ φωτοστέφανο τῆς ἁγιότητας. Γιὰ νὰ δοξαστοῦμε κι ἐμεῖς.
. Ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος ἀπὸ τὴ Μεσσηνία σπούδασε θεολογία ἀριστεύοντας. Ὑπῆρξε πνευματικὸς πατέρας σπουδαῖος πολλῶν πιστῶν ποὺ τὸν ἐκτιμοῦσαν βαθύτατα. Ὁ λόγος του εἶχε ἀκρίβεια, ἐγκυρότητα, τεκμηρίωση, σοβαρότητα, ὑπευθυνότητα, καθαρότητα καὶ πιστότητα.
. Ὁ γνωστότατος γέροντας Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης γεννήθηκε στὰ Φάρασα τῆς Μ. Ἀσίας, μεγάλωσε στὴν Κόνιτσα τῆς Ἠπείρου καὶ μόνασε γιὰ πολλὰ ἔτη στὸ Ἅγιον Ὄρος. Ἡ μακρά του ἄσκηση τοῦ ἔδωσε ἐμπειρία καὶ χαρίσματα, μὲ τὰ ὁποῖα βοηθοῦσε πολλοὺς πολύ. Τὸ ἴδιο καὶ ὁ μακαριστὸς Γέροντας Πορφύριος, ποὺ μικρὸς ἦλθε ἀπὸ τὴν Εὔβοια στὴ σκήτη τῶν Καυσοκαλυβίων, ἀπ’ ὅπου καὶ τὸ προσωνύμιό του, καὶ λόγῳ σοβαροῦ κλονισμοῦ τῆς ὑγείας του πῆγε στὴν Ἀθήνα, ὅπου ἐπὶ σαράντα χρόνια παρέμεινε ἀσκητής, μοιράζοντας θεϊκὰ δῶρα σὲ πολλοὺς θλιμμένους καὶ πονεμένους.
. Ὁ γέροντας Ἐφραὶμ ἀγωνίστηκε ἐπὶ δεκαετίες στὰ ἀπαράκλητα Κατουνάκια, ὑπακούοντας, γηροκομώντας τοὺς γεροντάδες του, ἐργαζόμενος σκληρὰ καὶ προσευχόμενος ἀκατάπαυστα. Ὁ λόγος ἦταν βιωματικός, πειστικός, κατανυκτικὸς καὶ ἐγκάρδιος.
. Ὁ π. Νικόλαος Μπεκατῶρος γεννήθηκε ἀπὸ Ἕλληνες γονεῖς στὴ Ρωσία καὶ πολλὰ ὑπέστη ὡς νέος ἱερεὺς ἀπὸ τοὺς ἄθεους κυβερνῶντες καὶ τὰ ὄργανά τους. Πῆγε στὴν Ἀθήνα καὶ κατόπιν στὴν Ἀμερική, ὅπου ἔγινε στοργικὸς πνευματικὸς πατέρας Ἑλλήνων, Ρώσων, Ἀμερικανῶν καὶ ἄλλων, τοὺς ὁποίους σαγήνευε μὲ τὴ γνήσια εἰλικρίνεια, πραότητα καὶ ταπείνωσή του.
. Ὁ γέροντας Αἰμιλιανὸς Σιμωνοπετρίτης, ποὺ ζεῖ ἄρρωστος βαριὰ στὸ μοναστήρι τῆς Ὀρμύλιας, ποὺ ἵδρυσε ὁ ἴδιος καὶ ἔχει σήμερα 120 μοναχές, διακρίθηκε γιὰ τὴ σοφία, τὴν ἐμπειρία, τὴ γνώση τῶν ἱερῶν θεσμῶν, τὴν ἐμβάθυνση στ’ ἄδυτα τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς, τὴν ἀνάλυση θεμάτων ὑψηλῶν καὶ σπουδαίων. Πρόκειται γιὰ μία σπάνια καὶ ἐξαιρετικὴ μορφὴ ἀληθινοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ.
. Οἱ γέροντες ἀπομυθοποιημένοι, ἀφτιασίδωτοι καὶ γνήσιοι ἔχουν νὰ καταθέσουν βαρυσήμαντο λόγο στὶς μεγάλες δυσκολίες τῶν καιρῶν καὶ τῶν ἀνθρώπων.
ΠΗΓΗ: ἐφημ. «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», 06.02.2011/Χριστιανική Βιβλιογραφία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου