Γέροντος Παϊσίου τοῦ ῾Αγιορείτου: «Πάντα καθαρά τοῖς καθαροῖς »,῾Ο πνευµατικός ἄνθρωπος είναι «πῦρ καταναλίσκον»

Λόγοι Β΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

«Πάντα καθαρά τοις καθαροΐς»[1]

Ό πνευµατικός άνθρωπος είναι «πΰρ καταναλίσκον»

 - Γέροντα, πώς µπορεί να ζήση σήµερα κανείς µέσα στην κοινωνία σωστά, χριστιανικά, χωρίς να σκανδαλίζεται από τους ανθρώπους πού ζουν µακριά από τον Θεό;
- Γιατί να σκανδαλίζεται από τους άλλους πού δεν είναι κοντά στον Θεό; Εάν ήταν µέσα σε µία οικογένεια και είχε εξι-όκτώ αδέλφια και ένα-δύο από αυτά τα παρέσυρε ό σατανάς και ζούσαν αµαρτωλή ζωή, θα τον σκανδάλιζε ή αµαρτωλή ζωή τους;
- Όχι, θα πονούσε, γιατί θα ήταν αδέλφια του.
- Έ, λοιπόν, το κακό βρίσκεται µέσα µας. ∆εν έχουµε αγάπη, γι' αυτό δεν νιώθουµε όλους τους ανθρώπους αδελφούς µας και σκανδαλιζόµαστε από την ζωή τους. Όλοι είµαστε µία µεγάλη οικογένεια και είµαστε µεταξύ µας αδέλφια, γιατί όλοι οι άνθρωποι είναι παιδιά του Θεού. Εάν νιώσουµε πραγµατικά ότι είµαστε αδέλφια µε όλους τους ανθρώπους, θα πονούµε για όσους ζουν µέσα στην αµαρτία και δεν θα µας σκανδαλίζει ή αµαρτωλή ζωή τους, άλλα θα προσευχόµαστε γι’ αυτούς.
Άρα, αν σκανόαλιζώµαστε, το κακό βρίσκεται µέσα µας· δεν είναι έξω από µάς. Να λέµε στον εαυτό µας, όταν σκανδαλίζεται: «Εσύ πόσους σκανδαλίζεις; Για όνοµα του Θεού, να µην ανέχεσαι τον αδελφό σου; Εσένα πώς σε ανέχεται ό Θεός µε τόσα πού κάνεις;». Σκεφθείτε τον Θεό, την Παναγία, τους Αγγέλους, πού βλέπουν στην γη όλους τους ανθρώπους - σαν να βρίσκονται σε ένα µπαλκόνι και βλέπουν στην πλατεία τους ανθρώπους πού είναι συγκεντρωµένοι εκεί - άλλους να κλέβουν, άλλους να µαλώνουν, άλλους να αµαρτάνουν σαρκικά κ.λπ. Πώς τους ανέχονται! Πώς ανέχονται όλη την κακία και την αµαρτία πού υπάρχει στον κόσµο και εµείς να µην άνεχώµαστε τον αδελφό µας! Είναι φοβερό!
- Γέροντα, τι σηµαίνει αυτό πού λέει ό Απόστολος Παύλος «Ό Θεός ηµών πυρ καταναλίσκον»[2];
- Σε ένα καµίνι άµα πετάξεις χαρτιά, σκουπίδια, τι θα γίνουν; ∆εν θα καούν; Έτσι και στον πνευµατικό
άνθρωπο, ότι και αν τού πετάξη ό πειρασµός, καίγεται. «Πϋρ καταναλίσκον»\ Όταν άνάψη στον άνθρωπο ή θεία φλόγα, όλα καίγονται. ∆έν κολλούν οι άσχηµοι λογισµοί µετά. ∆ηλαδή δέν παύει ό διάβολος νά τού πετάη άσχηµους λογισµούς, άλλα ό πνευµατικός άνθρωπος είναι «πύρ» καί τους καίει. Όποτε κουράζεται µετά ό διάβολος καί σταµατάει. Γι' αυτό καί ό Απόστολος Παύλος πάλι λέει: «Πάντα καθαρά τοις καθαροΐς». Στους καθαρούς είναι όλα καθαρά· δέν υπάρχει τίποτε ακάθαρτο. Τους καθαρούς καί µέσα στον βούρκο νά τους ρίξης, θά παραµείνουν καθαροί σάν τις ακτίνες τού ήλιου πού, όπου καί αν πέσουν, παραµένουν φωτεινές καί καθαρές.
Ό πνευµατικός άνθρωπος άπό τόν άγιο αλλοιώνεται µέ τήν καλή έννοια καί άπό τόν σαρκικό άνθρωπο δεν ερεθίζεται. Τόν βλέπει, τόν πονάει, άλλα δεν παθαίνει κακό. Ένας άνθρωπος σέ µέση πνευµατική κατάσταση άπό έναν πνευµατικό άνθρωπο αλλοιώνεται προς το καλό· άπό έναν σαρκικό άνθρωπο αλλοιώνεται πάλι, άλλα προς το κακό. Ό σαρκικός άνθρωπος τόν άγιο δεν τόν καταλαβαίνει καί άπό τόν σαρκικό ερεθίζεται. Και ενώ ό δαιµονισµένος βλέπει τόν άγιο καί φεύγει, ό σαρκικός άνθρωπος πάει προς τόν άγιο, για νά τόν πειράξη καί νά τόν σκανδαλίση. Ένας πού έχει φθάσει σέ κατά- σταση Σοδοµιτών σκανδαλίζεται καί άπό τους Αγγέλους ακόµη[3]. Ό ταπεινός άνθρωπος, ακόµη καί άπειρος πνευµατικά νά είναι, διακρίνει τόν Άγγελο του θεού άπό τόν δαίµονα, γιατί έχει πνευµατική καθαρότητα καί συγγενεύει µέ τόν Άγγελο. Ένώ ό εγωιστής καί σαρκικός, εκτός πού πλανιέται εύκολα άπό τόν πονηρό διάβολο, µεταδίδει καί αυτός πονηριά καί προκαλεί µέ την σαρκικότητά του καί βλάπτει τις φιλάσθενες ψυχές µέ τά πνευµατικά του µικρόβια.
- Γέροντα, πώς φθάνει κανείς στην κατάσταση νά τά βλέπη όλα καθαρά;
- Πρέπει νά καθαρισθή ή καρδιά, γιά νά αναπαύεται µέσα του ή Χάρις τού Θεού. «Καρδίαν καθαραν κτίσον εν έµοί, ό Θεός»[4] δέν λέει ό Ψαλµός; Οταν καθαρισθή ή καρδιά, ή ανδρική ή ή γυναικεία, κατοικεί µέσα της ό Χριστός καί ούτε σκανδαλίζουν τότε οί άνθρωποι ούτε σκανδαλίζονται, άλλα µεταδίδουν Χάρη καί ευλάβεια. Ό άνθρωπος πού προσέχει καί διατηρεί τήν πνευµατική του καθαρότητα, διατηρεί καί τήν θεία Χάρη. Έτσι βλέπει τά πάντα καθαρά, άλλα καί τά ακάθαρτα τά αξιοποιεί. Τά κάνει καί αυτά καλά στο πνευµατικό του καλό εργοστάσιο. Τά άχρηστα χαρτιά τά κάνει καθαρές χαρτοπετσέτες, κόλλες, τετράδια κ.λπ., τά σπασµένα µπροϋντζα τά κάνει κηροπήγια και µανουάλια κ.λπ. Αντίθετα, ό άνθρωπος πού δέχεται τήν πονηριά και σκέφτεται πονηρά, και τά καλά τά µετατρέπει στό κακό, όπως τό εργοστάσιο πού κάνει πολεµικό υλικό, και τό χρυσάφι τό κάνει σφαίρες και κάλυκες κανονιού, γιατί έτσι είναι φτιαγµένες οι µηχανές του.
Οταν άρχίζη κανείς νά κάνη υποχωρήσεις στην αµαρτία, εσωτερικά µαυρίζει, θολώνουν τά µάτια της ψυχής του και βλέπει θολά. Υστερα, είναι µολυσµένος από τήν αµαρτία καί ή αµαρτία τον µπερδεύει. Ακόµη και τά καθαρά µπορεί νά τά δή αµαρτωλά. Υπάρχουν άνθρωποι πού δέν µπορούν νά πιστέψουν λ.χ. ότι µερικοί νέοι ή νέες ζουν αγνή, καθαρή ζωή. «Αδύνατο, λένε, σήµερα νά συµβαίνη αυτό». Οι καηµένοι είναι τόσο βουτηγµένοι µέσα στην αµαρτία πού όλα τά βλέπουν αµαρτωλά. Οί άνθρωποι πού κοιµούνται µε τά ταγκαλάκια[5], δέν µπορούν νά σκεφθούν ότι υπάρχουν άλλοι πού κοιµούνται µέ τά αγγελάκια. Νά µή ζητάµε όµως από τους χοίρους νά εύλαβοΰνται τά κρίνα. Βλέπεις, καί ό Χριστός είπε : «Μή βάλητε τους µαργαρίτας υµών έµπροσθεν των χοίρων, µήποτε καταπατήσωσιν αυτούς»[6]. Γι' αυτό όποιος ζή πνευµατικά, καθαρά, καλά είναι νά προσεχή πολύ νά µήν ξεθαρρεύη ποτέ στους κοσµικούς ούτε καί νά τους δίνη πνευµατικά δικαιώµατα, γιά νά µή βλαφθή καί γιά νά µήν τους βλάψη, διότι οί κοσµικοί άνθρωποι άλλο τυπικό έχουν καί άλλον κανονάρχη[7] καί δέν µπορούν νά διακρίνουν τό άγιο Μύρο από τήν κολώνια.
- Μπορεί, Γέροντα, κάποιος πού θέλει νά ζήση κοντά στον Χριστό νά έµποδισθή από εξωτερικούς πειρασµούς;
- Όχι. Από τόν Χριστό µπορεί νά µας χωρίση µόνον ή µή πνευµατική ζωή µας. Τό ταγκαλάκι αυτήν τήν δουλειά έχει: νά δηµιουργή σκάνδαλα και νά σκορπάη κακότητα· νά µάχεται τους ανθρώπους πότε σκληρά, πότε πονηρά.
Ό Χριστός µας αγαπάει και βρίσκεται κοντά µας, όταν ζούµε σύµφωνα µέ τό θέληµα Του. Γι' αυτό, όταν βλέπετε νά δηµιουργούνται σκάνδαλα, µή φοβάσθε και µήν πανικοβάλλεσθε. Έάν δεν άντιµετωπίζη κανείς τά πράγ- µατα πνευµατικά, δεν θά χαρή ούτε µία ήµερα, διότι θά τού βρη ό διάβολος τόν στόχο, δηλαδή τό ευαίσθητο σηµείο, και θά δηµιουργή συνέχεια σκάνδαλα, γιά νά τόν στενάχωρη, σήµερα µ' αυτό, αύριο µ' εκείνο, µεθαύριο µέ τό άλλο.

1.Τίτ. 1, 15.
2.'Εβρ. 12,29.
3.Βλ. Γεν. 19, 1-5.
4.Ψαλµ. 50, 12.
5.Έτσι αποκαλούσε ό Γέροντας τον διάβολο.
6.Ματθ. 7, 6.
7.Κανονάρχης: ό διατεταγµένος νά προαναγγέλλει αυτό πού θά ψάλουν οί χοροί των ψαλτών. Έδώ εννοεί  ό Γέροντας ότι ό διάβολος «κανοναρχεΐ» τόν άνθρωπο πού ζή κοσµικά, δηλαδή του υπαγορεύει τι νά κάνη.

Απόσπασμα από την σελίδα 59-63 του βιβλίου: