Μετά ἀπό τήν μπόρα τήν δαιμονική, Θά ἒλθη ἡ λιακάδα ἡ Θεϊκή.
Πίσω ἀπό τό κοσμικό πνεύμα τῆς σημερινῆς “ἐλευθερίας”, τῆς ἔλλειψης σεβασμοῦ στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, στούς μεγαλυτέρους, γονεῖς, καί διδασκάλους, πού ἔχουν φόβο Θεοῦ, κρύβεται ἡ πνευματική σκλαβιά, τό ἂγχος, καί ἡ ἀναρχία, ποῦ ὁδηγοῦν τόν κόσμο στό ἀδιέξοδο, στήν ψυχική καί σωματική καταστροφή.
Πίσω λοιπόν καί ἀπό τό τέλειο σύστημα “κάρτας ἐξυπηρετήσεως” ἀσφαλείας κομπιούτερ, κρύβεται ἡ παγκόσμια δικτατορία, ἡ σκλαβιά τοῦ ἀντιχρίστου. Ἀποκ. Ἰωάννου κεφ. Ιγ΄ 16 «ἵνα δώσουσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπί τῆς χειρός αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπί τῶν μετώπων αὐτῶν, καί ἵνα μή τις δύναται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μή ὁ ἔχων τό χάραγμα, τό ὂνομα τοῦ θηρίου ἢ τόν ἀριθμόν τοῦ θηρίου˙ ἀριθμός γάρ ἀνθρώπου ἐστί καί ὁ ἀριθμός αὐτοῦ χξς» = 666.
Ὁ Ἃγιος Ἀνδρέας ὁ Καισαρείας γράφει τά ἐξῆς˙ “Περί τοῦ μιαροῦ ὀνόματος τοῦ ἀντιχρίστου. Καί τήν μέν ἀκρίβειαν τῆς ψήφου, ὡς καί τά λοιπά τά περί αὐτοῦ γεγραμμένα, ὁ χρόνος ἀποκαλύψει καί ἡ πεῖρα τοῖς νήφουσιν˙…… ἀλλ᾽ oὐκ εὐδόκησεν ἡ Θεία Χάρις ἐν Θείᾳ Βίβλῳ τό τοῦ λυμεῶνος ὂνομα γραφῆναι˙ ὡς ἐν γυμνασίας δὲ λόγῳ πολλά ἐστιν εὐρεῖν……”. Ἁγίου Ἀνδρέα Καισαρείας, ἐξήγησις ἐις τήν Ἰωάννου Ἀποκ. Σελ. 341-42, κεφ. ΛΗ._
Τό παράξενο ὃμως, καί πολλοί πνευματικοί ἂνθρωποι ἐκτός πού δίνουν δικές των ἑρμηνεῖες, φοβᾶνται καί αὐτοί τόν κοσμικό φόβο του φακελλώματος, ἐνῶ ἒπρεπε νά ἀνησυχοῦν πνευματικά, καί νά βοηθήσουν τούς Χριστιανούς μέ τήν καλή ἀνησυχία, καί νά τούς τονώνουν στήν πίστη, νά νιώθουν Θεϊκή παρηγοριά.
Ἀπορώ! Δέν τούς προβληματίζουν ὅλα αυτά τά γεγονότα; γιατί δέν βάζουν ἔστω ἓνα ἑρωτηματικό γιά τίς ἑρμηνείες τοῦ μυαλοῦ τους; Κι ἂν ἐπιβοηθοῦν τόν ἀντίχριστο γιά τό σφράγισμα, πῶς παρασύρουν καί ἂλλες ψυχές στήν ἀπώλεια; Αὐτό ἐννοεῖ˙ “… τό ἀποπλανᾶν, εἰ δυνατόν, καί τούς ἐκλεκτούς”. Μᾶρκ. Ιγ’.
Θά πλανεθοῦν, αὐτοί ποῦ τά ἑρμηνεύουν μέ τό μυαλό. Κι ἐνῶ τά σημεία φαίνονται ξεκάθαρα˙ “τό θηρίο” στίς Βρυξέλλες μέ τό 666 ἒχει σχεδόν ρουφήξει ὅλα τά κράτη στό κομπιοῦτερ. Ἡ κάρτα, ἡ ταυτότητα, “ἡ εἰσαγωγή τοῦ σφραγίσματος” τί φανερώνουν; Δυστυχῶς τό ράδιο μόνο παρακολουθοῦμε τί καιρό θά ἒχουμε.
Τί θά μᾶς πῆ ὁ Χριστός; “ὑποκριταί, τό μέν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν, τά δέ σημεῖα των οὐ δύναστε γνῶναι;” Ματθ. Κεφ. 65!
Μετά λοιπόν ἀπό τήν κάρτα, καί τήν ταυτότητα, “τό φακέλλωμα” γιά νά προχωρήσουν πονηρά στό σφράγισμα, θά λένε συνέχεια στήν τηλεόραση, ὃτι πῆρε κάποιος τήν κάρτα τοῦ δείνα, καί τοῦ σήκωσε τά χρήματα ἀπό τήν τράπεζα. Ἀπό τήν ἂλλη μεριά, θά διαφημίζουν “τό τέλειο σύστημα” τό σφράγισμα στό χέρι ἢ στό μέτωπο μέ ἀκτίνες λέϊζερ, πού δέν θά διακρίνεται ἐξωτερικά, μέ τό 666 τό ὄνομα τοῦ ἀντιχρίστου.
Δυστυχῶς, καί πάλι “ὁρισμένοι γνωστικοί” θα φασκιώνουν τά πνευματικά τους τέκνα σάν τά μωρά, δῆθεν γιά νά μήν στενοχωριοῦνται˙ “δέν πειράζει αὐτό, δέν εἶναι τίποτα, ἀρκεῖ ἐσωτερικά νά πιστεύετε!” Κι᾽ ἐνῶ βλέπουμε τόν ἀπόστολο Πέτρο πού ἐξωτερικά ἀρνήθηκε τόν Χριστό, καί ἦτο ἂρνησις, αὐτοί ἀρνοῦνται τό Ἃγιο σφράγισμα τοῦ Χριστοῦ, πού τούς δόθηκε στό Ἃγιο Βάπτισμα˙ “Σφραγίς δωρεᾶς Πνεύματος Ἁγίου” μέ τό νά δέχονται τήν σφραγίδα τοῦ ἀντιχρίστου, λένε καί ὅτι ἒχουν μέσα τους τόν Χριστό!!
Τέτοια δυστυχῶς λογική, εἶχαν καί ὁρισμένοι “γνωστικοί” στά χρόνια τῶν Ἁγίων Μαρτύρων, ποῦ προσπαθοῦσαν νά μεταστρέψουν τούς υποψήφιους μάρτυρας, ὃπως ἀναφέρει ὁ Μέγας Βασίλειος στόν λόγο του στόν Μάρτυρα Γόρδιο “…… πολλοί παραλογιζόντουσαν προσπαθώντας νά πείσουν τόν Μάρτυρα νά ἀρνηθῆ μόνο μέ τά λόγια, καί νά κρατήση τήν πίστη μέ τήν ψυχή, τήν ἐσωτερική διάθεση, γιατί ὁ Θεός δέν δίνει προσοχή στήν γλῶσσα ἀλλά στήν διάθεση. Ὁ Μάρτυς ὃμως Γόρδιος ἦταν ἂκαμπτος καί ἀπεκρίθηκε˙ “οὐκ ἀνέχεται τι γλῶσσα κτισθεῖσα παρά Χριστοῦ φθέγξασθαι τι κατά τοῦ Κτίσαντος…… μή πλανᾶσθε Θεός οὐ μυκτηρίζεται ἐκ τοῦ στόματος ἡμᾶς τοῦ ἡμετέρου κρίνει, ἐκ τῶν λόγων δικαιοῖ, καί ἐκ τῶν λόγων καταδικάζει”._
Ἐπίσης ἐπί Δεκίου, μέ διάταγμα ζητοῦσε νά ὁμολογήσουν τήν θρησκεία τῶν εἰδωλολατρῶν, καί ὃσοι Χριστιανοί δήλωναν, καί θυσίαζαν στά εἲδωλα, ἒπαιρναν πιστοποιητικό, καί γλύτωναν τό Μαρτύριο. Ὂχι μόνον αὐτοί ἦταν ἀρνητές τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί ἐκεῖνοι ὃπου ἒδιναν χρήματα στούς εἰδωλολάτρας στήν ἐπιτροπή, καί ἒπαιρναν τό πιστοποιητικό, χωρίς νά ἀρνηθοῦν, οἱ ὁνομαζόμενοι “λιβελλοφόροι” καί αὐτούς ἡ Ἐκκλησία μας τούς θεώρησε ἀποστάτας-πεπτωκότας.
Κι ἐνῶ λοιπόν ἒχουμε τόσα πολλά παραδείγματα, ὃπως καί τοῦ γενομένου θαύματος τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου, πού ἑορτάζομε κάθε χρόνο, τό Σάββατο τῆς Α΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν˙ “Ἰουλιανός ὁ παραβάτης, γινώσκων ὃτι οἱ Χριστιανοί καθαίρονται μᾶλλον διά νηστείας τήν πρώτη ἐβδομάδα τῆς Ἁγίας τεσσαρακοστῆς, ἣν καί ἡμεῖς διά τοῦτο καθαράν ἑβδομάδα καλοῦμεν, ἠβουλήθη ἳνα τότε μάλιστα μολύνη αὐτούς˙ διό καί προσέταξε κρυφίως ἳνα τεθῶσιν εἰς τήν ἁγοράν κατ’ ἐκείνας τά ἡμέρας βρώματα μεμιασμένα ἐκ τῶν αἱμάτων τῶν εἰδωλικῶν θυσιῶν. Ἀλλά νεύσει Θεία ἐπιφανείς καθ᾽ ὑπνον ὁ Μάρτυς Θεόδωρος εἰς τόν τότε ἀρχιεπίσκοπον Κων/πόλεως Εὐδόξιον καί φανερώσας τό πράγμα παρήγγειλεν αὐτῶ ἳνα συγκαλέση τούς πιστούς εὐθύς τό πρωῒ τῆς Δευτέρας καί ἐμποδίση αὐτοῖς τῶν βρωμάτων ἐκείνων τήν χρῆσιν, τήν ἒλλειψιν τῆς ἀναγκαίας τροφῆς ἀναπληρώσῃ ἐκ τοῦ προχείρου διά κολλύβων …… Τοιουτοτρόπως ὁ μέν σκοπός τοῦ παραβάτου ἐματαιώθη˙ ὁ δέ εὐσεβής Λαός, διαφυλαχθείς ἀμόλυντος……” Ὡρολόγιον τό Μέγα σελ. 446 ._
Τό νά ἀπέχουμε ἀπό τά εἰδωλόθυτα, εἶναι κοινόν τῶν Ἁγίων Ἁποστόλων. Πράξ. Ἁποσ. Κεφ. Ιε’ …… “Συνήχθησαν δέ οἱ ἁπόστολοι καί οἱ πρεσβύτεροι …… ἀπέχθεσθαι εἰδωλοθύτων καί αἳματος καί πνικτοῦ καί πορνείας˙……”.
Παρ’ ὂλα λοιπόν αὐτά ποῦ ἀνέφερα, ἀκούει κανείς ἓνα σορό δυστυχῶς ἀνοησίες τοῦ μυαλοῦ, ἀπό ὁρισμένους σημερινούς “Γνωστικούς”, ὁ ἕνας νά λέει˙ “ἐγώ θά δεχθῶ τήν ταυτότητα μέ τό 666, θά βάλω καί ἓνα Σταυρό”, κί ὁ ἂλλος νά λέει˙ “ἐγώ θά δεχθώ τό σφράγισμα στό κεφάλι μέ τό 666 καί θά κάνω κι᾽ ἓνα Σταυρό στό κεφάλι……” καί ἓνα σορό ὃμοιες ἀνοησίες, πού νομίζουν ὅτι θά ἁγιασθοῦν μέ αὐτόν τόν τρόπο, ἐνῶ αὐτά εἶναι πλᾶνες.
Μόνον αὐτά ποῦ δέχονται ἁγιασμό, αὐτά μόνον ἁγιάζονται. Ὃπως˙ Τό νερό, δέχετε ἁγιασμό, καί γίνεται Ἁγιασμός. Τά οὓρα δέν δέχονται ἁγιασμό.
Ἡ πέτρα, μέ θαῦμα γίνεται ψωμί. Ἡ ἀκαθαρσία, δέν δέχεται ἁγιασμό. Ἑπομένως, ὁ διάβολος, ὁ ἀντίχριστος, ὅταν εἶναι στήν ταυτότητά μας, ἢ στό χέρι, ἢ στό κεφάλι μας, μέ τό σύμβολό του, δέν ἁγιάζονται, μέ τό νά βάλουμε καί ἓνα Σταυρό.
Ἒχουμε τήν δύναμη τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τοῦ Ἁγίου Συμβόλου, τήν Θεία Χάρη τοῦ Χριστοῦ, μόνον ὅταν ἀρκούμεθα στό Ἃγιο Σφράγισμα τοῦ Βαπτίσματος, πού ἀπαρνούμεθα τόν σατανᾶ, καί συντασσώμεθα στόν Χριστό, καί δεχόμεθα τό Ἃγιον Σφράγισμα˙ “Σφραγίς δωρεᾶς Πνεύματος Ἁγίου”._
Ὁ Χριστός νά μᾶς δίνη καλή φώτιση. Ἀμήν._
Ἃγιον Ὂρος Κουτλουμουσιανό Κελλί “Παναγούδα”
Σάββατο Α’ Νηστειῶν 1987.
Με πολύ πόνο καί ἀγάπη Χριστοῦ,
Μοναχός Παῒσιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου