Λόγοι Β΄
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
«Ενέργειες με σύνεση και αγάπη»
«Εργασία στον εαυτό µας»
Αν διόρθωσης τον εαυτό σου, αµέσως διορθώνεται ενα κοµµατάκι της Εκκλησίας. Έάν φυσικά αυτό το έκαναν όλοι, ή Εκκλησία θά ήταν διορθωµένη. Άλλα σήµερα οι άνθρωποι ασχολούνται µε όλα τά άλλα θέµατα εκτός από τον εαυτό τους. Γιατί τό νά άσχολήσαι µε τον εαυτό σου έχει κόπο, ενώ τό νά άσχολήσαι µε τους άλλους είναι εύκολο.
Εάν ασχοληθούµε µέ τήν διόρθωση του εαυτού µας και στραφούµε πιο πολύ στην «εσωτερική» δράση παρά στην εξωτερική, δίνοντας τά πρωτεία στην θεία βοήθεια, θά βοηθήσουµε τους άλλους περισσότερο καί θετικώτερα. Επιπλέον θά έχουµε καί τήν εσωτερική µας γαλήνη, ή οποία θά βοηθάη αθόρυβα τις ψυχές πού θά συναντάµε, γιατί ή εσωτερική πνευµατική κατάσταση προδίδει τήν αρετή τής ψυχής καί αλλοιώνει ψυχές.
Όταν επιδίδεται κανείς στην εξωτερική δράση, πριν φθάση στην λαµπικαρισµένη εσωτερική πνευµατική κατάσταση, µπορεί νά κάνη κάποιον πνευµατικό αγώνα, άλλα έχει στενοχώρια, άγχος, έλλειψη εµπιστοσύνης στον Θεό, και συχνά χάνει τήν ηρεµία του.
Έάν δέν κάνη καλό τον εαυτό του, δέν µπορεί να πή ότι τό ενδιαφέρον του για τό κοινό καλό είναι καθαρό. Όταν έλευθερωθή από τόν παλαιό του άνθρωπο και από καθετί κοσµικό, έχει πλέον τήν θεία Χάρη, οπότε και ό ϊδιος αναπαύεται, αλλά και κάθε είδους άνθρωπο αναπαύει.
Αν όµως δέν έχη Χάρη Θεοϋ, δέν µπορεί ούτε στον εαυτό του νά έπιβληθή ούτε τους άλλους νά βοηθήση, γιά νά φέρη θείο αποτέλεσµα. Πρέπει νά βουτηχθή στην Χάρη καί ύστερα νά
χρησιµοποιηθούν οι αγιασµένες πλέον δυνάµεις του γιά τήν σωτηρία των άλλων.
«Τό καλό νά γίνεται µε καλό τρόπο»
- Γέροντα, πώς σκέφτεσθε, όταν έχετε νά αντιµετωπίσετε ένα πρόβληµα;
- Σκέφτοµαι τί γίνεται, τί δέν γίνεται ανθρωπίνως. Τό εξετάζω άπό όλες τις πλευρές. «Θά κάνω αυτό- τί αντίκτυπο θά έχη εκεί, εκεί;... Τί κακό µπορεί νά κάνη ή σέ τί µπορεί νά ώφελήση;».
Έγώ πάντα ένα πρόβληµα προσπαθώ νά τό δώ άπό πολλές πλευρές, ώστε ή λύση πού θά δώσω νά εΐναι, όσο γίνεται, πιό σωστή. Γιατί µπορεί νά γίνουν πολλά λάθη, άν δέν προσέξη κανείς.
Αν καταλάβη εκ τών ύστερων τί έπρεπε νά κάνη, δέν ωφελεί, γιατί πάει, πέταξε, όπως λένε, τό πουλί! Ας πούµε, δέν πρόσεξε κάποιος καί έκαψε ένα σπίτι. Καλά, εντάξει, δέν τόν κρεµάει κανείς, άλλα τό κακό έγινε.
Κάπου είχαν ένα πρόβληµα. Ήρθε ό υπεύθυνος καί µού λέει: «Έ, τώρα τακτοποιήθηκε τό θέµα. Πήγα, βρήκα τόν τάδε, τόν τάδε, τους είπα αυτό καί αυτό καί τακτοποιήθηκε ή υπόθεση!».
«Τώρα άρχισε τό πρόβληµα, τού λέω. Εκείνο πού υπήρχε, δέν ήταν πρόβληµα. Τώρα άναψε ή φωτιά. Πρώτα δυο καρβουνάκια ήταν, καί αυτά θά έσβηναν µόνα τους».
Αυτός νόµιζε ότι µέ τις ενέργειες του είχε τακτοποιήσει τήν υπόθεση και ήθελε νά τόν επαινέσουµε κιόλας. Ένώ, µέ αυτό πού έκανε, δηµιούργησε µεγάλη φασαρία και µεγάλωσε τό πρόβληµα.
Χρειάζεται πολλή προσοχή, σύνεση και διάκριση, γιά νά γίνεται τό καλό µέ καλό τρόπο και νά ώφελή, γιατί αλλιώς, αντί νά ώφελή, δαιµονίζει τόν άλλον.
Ύστερα, κάτι πού σκέφτεται κανείς νά κάνη, καλύτερα νά τό άφήνη νά ώριµάση· γιατί, αν τό άγουροκόψη, άποφασίση δηλαδή βεβιασµένα, ίσως νά έχη προβλήµατα αργότερα και νά βασανίζεται. Τά σοβαρά πράγµατα, όταν καθυστερούν λίγο, προχωρούν µετά γρήγορα και σωστά. Μπορεί κάποιος νά έχη εξυπνάδα, άλλα νά έχη και κενοδοξία και εγωισµό, και νά προπορεύωνται αυτά στις ενέργειες του και νά µήν προσεχή. Ένα σκυλί π.χ. στο κυνήγι, όταν προχωράη προσεκτικά, και άπό ράτσα νά µήν είναι, βρίσκει τά ίχνη τού λαγού. Ένώ άλλο πού είναι άπό πολύ καλή ράτσα και έχει όλα τά προσόντα, όταν βιάζεται, τρέχει δεξιά και αριστερά χωρίς αποτέλεσµα. Ενέργεια πριν άπό σκέψη έχει υπερηφάνεια. Γι' αυτό νά µή βιάζεται κανείς νά ένεργήση, αλλά νά σκέφτεται και νά προσεύχεται προηγουµένως. Όταν προπορεύεται ή προσευχή, δέν ενεργεί ό αφρός τού µυαλού, ή ελαφρότητα, άλλα τό αγιασµένο µυαλό.
Οι πνευµατικοί άνθρωποι µερικές φορές κάνουµε σάν νά µήν ύπάρχη Θεός· δέν αφήνουµε τόν Θεό νά ένεργήση. Ό Θεός ξέρει πώς δουλεύει. Ένώ υπάρχουν δηλαδή πνευµατικά µέσα, γιά νά τακτοποιούνται οι δύσκολες καταστάσεις µέ πνευµατικό τρόπο, έµεΐς πάµε νά ενεργήσουµε κοσµικά. Όταν ήµουν στο Σινά, ένας Χότζας πήγαινε κάθε Παρασκευή µέσα στο µοναστήρι, ανέβαινε στον µιναρέ ενός τζαµιού πού ήταν εκεί και φώναζε! Και είχε µιά φωνή!... µέχρι επάνω στο άσκητήριο τής Αγίας Επιστήµης ακουγόταν. Ύστερα τό µοναστήρι βρήκε σαν λύση να κλείνουν την πόρτα την Παρασκευή πού πήγαινε ο Χότζας, για να µήν µπαίνη µέσα - εγώ δεν τό ήξερα.
Μια µέρα πού κατέβηκα κάτω, βλέπω τον Χότζα οργισµένο. «Τώρα θά τους δείξω εγώ, µού λέει, πού µού 'κλεισαν τήν πόρτα, γιά νά µήν µπαίνω µέσα...». «Τήν έκλεισαν, του λέω, γιά νά µήν µπουν οι γκαµήλες. ∆εν πιστεύω ότι τήν έκλεισαν, γιά νά µήν µπής εσύ!». Μετά είπα κάτι γι' αυτό στους Πατέρες. Λέει ένας γραµµατεύς: «Θά τού δείξω εγώ τού Χότζα! Θά τού βάλω µιά φλούδα. Θά γράψω στην Κυβέρνηση ότι ό Χότζας µας πιέζει». «Κοίταξε, τού λέω, ή Όρθοδοξία δεν είναι φλούδα. Νά κάνουµε µιά αγρυπνία, νά 'ψάλουµε τήν Ακολουθία τών Σιναϊτών Πατέρων, τής Αγίας Αικατερίνης, και νά αφήσουµε νά µιλήση ό Θεός. Θά πάω καί εγώ επάνω νά προσευχηθώ».
Είπα καί σε µερικούς Πατέρες νά προσευχηθούν, καί έτσι τού ήρθε ένα σκαµπίλι τού Χότζα· σηκώθηκε, έφυγε, εξαφανίσθηκε! Γιατί καί τήν πόρτα νά έκλειναν, µετά ή Κυβέρνηση θά εξακρίβωνε ότι δέν είναι αλήθεια πώς τους πίεζε ό Χότζας καί θά είχαν φασαρίες. Θά έλεγε ό Χότζας ότι έκλεισαν τήν πόρτα, επειδή πήγαινε κάθε Παρασκευή, καί θά έκανε κακό στο µοναστήρι. Ένας άλλος παλιότερα είδε τό βουνό καί θέλησε νά κάνη εξοχικό πάνω στην κορυφή τής Αγίας Αικατερίνης!... Επαθε µιά αρρώστια, πάει, πέθανε.
Ήρθε τελευταία καί άλλος νά φτιάξη κάτι εκεί, πάει, πέθανε καί αυτός. Γι' αυτό καλύτερα είναι νά µή στηριζώµαστε µόνο στίς δικές µας ανθρώπινες προσπάθειες, άλλα νά προσευχώµαστε καί νά αφήνουµε τον Θεό νά ενεργή.
Απόσπασμα από την σελίδα 71-74 του βιβλίου:
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Β΄
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΛΟΓΟΙ Β΄
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου