«Ὑποδειγματικὴ Θεία Λειτουργία γιὰ τοὺς Μαθητὲς τοῦ 9ου Γυμνασίου Βόλου τέλεσε (σήμερα) ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιος, στὸν Ἱ. Ναὸ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ Βόλου. Ἡ Θεία Λειτουργία τελέστηκε στὰ πλαίσια τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν καὶ τῆς Διαθεματικῆς διδασκαλίας, σὲ συνεργασία τοῦ Σχολείου καὶ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Ἡ Θεία Λειτουργία τελέστηκε στὸν Σολέα τοῦ Ναοῦ, οὕτως ὥστε οἱ μαθητὲς νὰ ἔχουν πλήρη εἰκόνα [!] τῶν τελουμένων. Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς λατρευτικῆς σύναξης καὶ σὲ τρεῖς διαφορετικὲς στιγμές, ὁ Πρωτ. π. Χαρίλαος Παπαγεωργίου ἐξήγησε στοὺς μαθητὲς τὸ περιεχόμενο καὶ τὴν ἐξέλιξη τῆς Θείας Λειτουργίας, ἐνῶ τὰ Ἀναγνώσματα τοῦ Ἀποστόλου καὶ τοῦ Εὐαγγελίου, ἀναγνώσθηκαν ἀπὸ τὸν Διάκονο στὴν καθιερωμένη γλώσσα τῆς Θείας Λατρείας καὶ ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο στὴν καθομιλουμένη. Γιὰ τὴν καλύτερη συμμετοχὴ τῶν μαθητῶν στὴν Θεία Λατρεία διανεμήθηκαν ἐγκόλπια τῆς Θείας Λειτουργίας, μὲ τὸ κλασικὸ κείμενο καὶ τὴν ἑρμηνεία του, καθὼς καὶ ἔντυπα μὲ τὰ Ἁγιογραφικὰ Ἀναγνώσματα, τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως καὶ τὸ «Πάτερ ἠμῶν» σὲ νεοελληνικὴ ἀπόδοση.
Κατὰ τὴν σύντομη ὁμιλία του πρὸς τοὺς μαθητὲς ὁ κ. Ἰγνάτιος παρομοίασε τὴν Ἐκκλησία μὲ ἕνα «μεγάλο δεῖπνο, ἕνα Μυστήριο στὸ ὁποῖο καλούμαστε νὰ συμμετάσχουμε καὶ νὰ κοινωνήσουμε τὸ Σῶμα καὶ τοῦ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, νὰ πάρουμε μέσα μας τὸν Ἀναστημένο Χριστό, Αὐτὸν ποὺ νίκησε τὸν θάνατο…» (http://www.imd.gr/main/index.php?option=com_content&view=article&id=1552&catid=58&Itemid=345&lang=el_GR.UTF-8%2C+el_GR.U)
Καὶ τὸ ἁπλοϊκὸ ἐρώτημα τοῦ ἁπλοϊκοῦ χριστιανοῦ, χωρὶς πτυχίο Διαθεματικότητος: Ἀπὸ πότε ἡ Θ. Λειτουργία, «τὸ Μεγάλο Δεῖπνο καὶ Μυστήριο», ἔγινε «ὑποδειγματική», δηλ. ἀναπαράσταση ἐκπαιδευτικῆς χρήσεως;
Ἂν τὰ παιδιά δὲν “ξέρουν”, δὲν γνωρίζουν τὴν Λειτουργία, τότε δὲν “εἶναι” χριστιανοί. Καὶ στοὺς ἀμυήτους οἱ Πατέρες ἐφαρμόζουν ἄλλο «πρότζεκτ», ἐπειδὴ ἡ Θ. Λειτουργία δὲν εἶναι κατήχηση, οὔτε κὰν ἀρχὴ τῆς Κατηχήσεως. Ἂν εἶναι “Κατήχηση”, τότε τὰ “Κατηχούμενα” σὲ ποιούς ἀπευθύνονται; Σὲ ποιούς ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ;
Ἂν ὅμως οἱ μαθητὲς τὴν “ξέρουν”, τὴν ζοῦν ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ τὴν Θ. Λειτουργία, τότε τί τήν θέλουν τὴν «ὑποδειγματική»;
Ἂν τὰ παιδιά δὲν “ξέρουν”, δὲν γνωρίζουν τὴν Λειτουργία, τότε δὲν “εἶναι” χριστιανοί. Καὶ στοὺς ἀμυήτους οἱ Πατέρες ἐφαρμόζουν ἄλλο «πρότζεκτ», ἐπειδὴ ἡ Θ. Λειτουργία δὲν εἶναι κατήχηση, οὔτε κὰν ἀρχὴ τῆς Κατηχήσεως. Ἂν εἶναι “Κατήχηση”, τότε τὰ “Κατηχούμενα” σὲ ποιούς ἀπευθύνονται; Σὲ ποιούς ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ;
Ἂν ὅμως οἱ μαθητὲς τὴν “ξέρουν”, τὴν ζοῦν ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ τὴν Θ. Λειτουργία, τότε τί τήν θέλουν τὴν «ὑποδειγματική»;
Καὶ μήπως ἡ «πλήρης εἰκόνα τῶν τελουμένων» θὰ τοὺς “κόψει” καὶ θὰ φέρει πλημμυριδὸν νεοφωτίστους διαθεματικοὺς στὴν ἐκκλησία;
Πάντως ἕνα φαίνεται σίγουρο: Μὲ τὰ «κόλπα» καὶ τὶς «διαθεματικὲς “ποιμαντικὲς” τοῦμπες» δὲν ξεγελιοῦνται, οὔτε πείθονται, οὔτε κερδίζονται, οὔτε διδάσκονται οἱ ἄνθρωποι. Ἄλλο ζητᾶνε οἱ ἄνθρωποι, ἀλλὰ ἴσως δὲν μποροῦν νὰ τοὺς τὸ δώσουν οἱ ἐπιτετραμμένοι τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἀγωγῆς.
Πηγή: http://christianvivliografia.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου